Ата́лезь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ата́лезь |
| Р. |
Ата́лезі |
| Д. |
Ата́лезі |
| В. |
Ата́лезь |
| Т. |
Ата́леззю |
| М. |
Ата́лезі |
аталі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аталі́т |
аталі́ты |
| Р. |
аталі́та |
аталі́таў |
| Д. |
аталі́ту |
аталі́там |
| В. |
аталі́т |
аталі́ты |
| Т. |
аталі́там |
аталі́тамі |
| М. |
аталі́це |
аталі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
атало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атало́гія |
| Р. |
атало́гіі |
| Д. |
атало́гіі |
| В. |
атало́гію |
| Т. |
атало́гіяй атало́гіяю |
| М. |
атало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
а́там
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́там |
а́тамы |
| Р. |
а́тама |
а́тамаў |
| Д. |
а́таму |
а́тамам |
| В. |
а́там |
а́тамы |
| Т. |
а́тамам |
а́тамамі |
| М. |
а́таме |
а́тамах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атама́н |
атама́ны |
| Р. |
атама́на |
атама́наў |
| Д. |
атама́ну |
атама́нам |
| В. |
атама́на |
атама́наў |
| Т. |
атама́нам |
атама́намі |
| М. |
атама́не |
атама́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
атама́ніха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атама́ніха |
атама́ніхі |
| Р. |
атама́ніхі |
атама́ніх |
| Д. |
атама́нісе |
атама́ніхам |
| В. |
атама́ніху |
атама́ніх |
| Т. |
атама́ніхай атама́ніхаю |
атама́ніхамі |
| М. |
атама́нісе |
атама́ніхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
атама́ніць
‘выступаць у ролі атамана’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атама́ню |
атама́нім |
| 2-я ас. |
атама́ніш |
атама́ніце |
| 3-я ас. |
атама́ніць |
атама́няць |
| Прошлы час |
| м. |
атама́ніў |
атама́нілі |
| ж. |
атама́ніла |
| н. |
атама́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атама́нь |
атама́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атама́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атама́нка
‘канапа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
атама́нка |
атама́нкі |
| Р. |
атама́нкі |
атама́нак |
| Д. |
атама́нцы |
атама́нкам |
| В. |
атама́нку |
атама́нкі |
| Т. |
атама́нкай атама́нкаю |
атама́нкамі |
| М. |
атама́нцы |
атама́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.