аклюдава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аклюдава́ны |
аклюдава́ная |
аклюдава́нае |
аклюдава́ныя |
| Р. |
аклюдава́нага |
аклюдава́най аклюдава́нае |
аклюдава́нага |
аклюдава́ных |
| Д. |
аклюдава́наму |
аклюдава́най |
аклюдава́наму |
аклюдава́ным |
| В. |
аклюдава́ны (неадуш.) аклюдава́нага (адуш.) |
аклюдава́ную |
аклюдава́нае |
аклюдава́ныя (неадуш.) аклюдава́ных (адуш.) |
| Т. |
аклюдава́ным |
аклюдава́най аклюдава́наю |
аклюдава́ным |
аклюдава́нымі |
| М. |
аклюдава́ным |
аклюдава́най |
аклюдава́ным |
аклюдава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аклюдава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аклюдава́ны |
аклюдава́ная |
аклюдава́нае |
аклюдава́ныя |
| Р. |
аклюдава́нага |
аклюдава́най аклюдава́нае |
аклюдава́нага |
аклюдава́ных |
| Д. |
аклюдава́наму |
аклюдава́най |
аклюдава́наму |
аклюдава́ным |
| В. |
аклюдава́ны (неадуш.) аклюдава́нага (адуш.) |
аклюдава́ную |
аклюдава́нае |
аклюдава́ныя (неадуш.) аклюдава́ных (адуш.) |
| Т. |
аклюдава́ным |
аклюдава́най аклюдава́наю |
аклюдава́ным |
аклюдава́нымі |
| М. |
аклюдава́ным |
аклюдава́най |
аклюдава́ным |
аклюдава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аклюдава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аклюду́ецца |
аклюду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
аклюдава́ўся |
аклюдава́ліся |
| ж. |
аклюдава́лася |
| н. |
аклюдава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аклюду́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аклюдава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аклюду́ецца |
аклюду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
аклюдава́ўся |
аклюдава́ліся |
| ж. |
аклюдава́лася |
| н. |
аклюдава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аклюдава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аклюдава́ць
‘замкнуць (замыкаць), зачыніць (зачыняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аклюду́ю |
аклюду́ем |
| 2-я ас. |
аклюду́еш |
аклюду́еце |
| 3-я ас. |
аклюду́е |
аклюду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аклюдава́ў |
аклюдава́лі |
| ж. |
аклюдава́ла |
| н. |
аклюдава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аклюду́й |
аклюду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аклюду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аклюдава́ць
‘замкнуць (замыкаць), зачыніць (зачыняць) што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аклюду́ю |
аклюду́ем |
| 2-я ас. |
аклюду́еш |
аклюду́еце |
| 3-я ас. |
аклюду́е |
аклюду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аклюдава́ў |
аклюдава́лі |
| ж. |
аклюдава́ла |
| н. |
аклюдава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аклюду́й |
аклюду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аклюдава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аклюзава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аклюзава́ны |
аклюзава́ная |
аклюзава́нае |
аклюзава́ныя |
| Р. |
аклюзава́нага |
аклюзава́най аклюзава́нае |
аклюзава́нага |
аклюзава́ных |
| Д. |
аклюзава́наму |
аклюзава́най |
аклюзава́наму |
аклюзава́ным |
| В. |
аклюзава́ны (неадуш.) аклюзава́нага (адуш.) |
аклюзава́ную |
аклюзава́нае |
аклюзава́ныя (неадуш.) аклюзава́ных (адуш.) |
| Т. |
аклюзава́ным |
аклюзава́най аклюзава́наю |
аклюзава́ным |
аклюзава́нымі |
| М. |
аклюзава́ным |
аклюзава́най |
аклюзава́ным |
аклюзава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
аклюзава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аклюзава́ны |
аклюзава́ная |
аклюзава́нае |
аклюзава́ныя |
| Р. |
аклюзава́нага |
аклюзава́най аклюзава́нае |
аклюзава́нага |
аклюзава́ных |
| Д. |
аклюзава́наму |
аклюзава́най |
аклюзава́наму |
аклюзава́ным |
| В. |
аклюзава́ны (неадуш.) аклюзава́нага (адуш.) |
аклюзава́ную |
аклюзава́нае |
аклюзава́ныя (неадуш.) аклюзава́ных (адуш.) |
| Т. |
аклюзава́ным |
аклюзава́най аклюзава́наю |
аклюзава́ным |
аклюзава́нымі |
| М. |
аклюзава́ным |
аклюзава́най |
аклюзава́ным |
аклюзава́ных |
Кароткая форма: аклюзава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
аклюзава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аклюзава́ны |
аклюзава́ная |
аклюзава́нае |
аклюзава́ныя |
| Р. |
аклюзава́нага |
аклюзава́най аклюзава́нае |
аклюзава́нага |
аклюзава́ных |
| Д. |
аклюзава́наму |
аклюзава́най |
аклюзава́наму |
аклюзава́ным |
| В. |
аклюзава́ны (неадуш.) аклюзава́нага (адуш.) |
аклюзава́ную |
аклюзава́нае |
аклюзава́ныя (неадуш.) аклюзава́ных (адуш.) |
| Т. |
аклюзава́ным |
аклюзава́най аклюзава́наю |
аклюзава́ным |
аклюзава́нымі |
| М. |
аклюзава́ным |
аклюзава́най |
аклюзава́ным |
аклюзава́ных |
Кароткая форма: аклюзава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.