ажыццяві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажыццяўлю́ |
ажыццяві́м |
2-я ас. |
ажыццяві́ш |
ажыццевіце́ |
3-я ас. |
ажыццяві́ць |
ажыццявя́ць |
Прошлы час |
м. |
ажыццяві́ў |
ажыццяві́лі |
ж. |
ажыццяві́ла |
н. |
ажыццяві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажыццяві́ |
ажыццяві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажыццяві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ажыццяўле́нне |
Р. |
ажыццяўле́ння |
Д. |
ажыццяўле́нню |
В. |
ажыццяўле́нне |
Т. |
ажыццяўле́ннем |
М. |
ажыццяўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяўля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ажыццяўля́льнасць |
Р. |
ажыццяўля́льнасці |
Д. |
ажыццяўля́льнасці |
В. |
ажыццяўля́льнасць |
Т. |
ажыццяўля́льнасцю |
М. |
ажыццяўля́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ажыццяўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ажыццяўля́ецца |
ажыццяўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
ажыццяўля́ўся |
ажыццяўля́ліся |
ж. |
ажыццяўля́лася |
н. |
ажыццяўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыццяўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажыццяўля́ю |
ажыццяўля́ем |
2-я ас. |
ажыццяўля́еш |
ажыццяўля́еце |
3-я ас. |
ажыццяўля́е |
ажыццяўля́юць |
Прошлы час |
м. |
ажыццяўля́ў |
ажыццяўля́лі |
ж. |
ажыццяўля́ла |
н. |
ажыццяўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажыццяўля́й |
ажыццяўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ажыццяўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ажыву́ |
ажывё́м |
2-я ас. |
ажыве́ш |
ажывяце́ |
3-я ас. |
ажыве́ |
ажыву́ць |
Прошлы час |
м. |
ажы́ў |
ажылі́ |
ж. |
ажыла́ |
н. |
ажыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
ажыві́ |
ажыві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ажы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыята́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ажыята́ж |
Р. |
ажыята́жу |
Д. |
ажыята́жу |
В. |
ажыята́ж |
Т. |
ажыята́жам |
М. |
ажыята́жы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ажыята́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ажыята́жна |
- |
- |
ажыята́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ажыята́жны |
ажыята́жная |
ажыята́жнае |
ажыята́жныя |
Р. |
ажыята́жнага |
ажыята́жнай ажыята́жнае |
ажыята́жнага |
ажыята́жных |
Д. |
ажыята́жнаму |
ажыята́жнай |
ажыята́жнаму |
ажыята́жным |
В. |
ажыята́жны (неадуш.) ажыята́жнага (адуш.) |
ажыята́жную |
ажыята́жнае |
ажыята́жныя (неадуш.) ажыята́жных (адуш.) |
Т. |
ажыята́жным |
ажыята́жнай ажыята́жнаю |
ажыята́жным |
ажыята́жнымі |
М. |
ажыята́жным |
ажыята́жнай |
ажыята́жным |
ажыята́жных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.