расплу́таны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расплу́таны |
расплу́таная |
расплу́танае |
расплу́таныя |
| Р. |
расплу́танага |
расплу́танай расплу́танае |
расплу́танага |
расплу́таных |
| Д. |
расплу́танаму |
расплу́танай |
расплу́танаму |
расплу́таным |
| В. |
расплу́таны (неадуш.) расплу́танага (адуш.) |
расплу́таную |
расплу́танае |
расплу́таныя (неадуш.) расплу́таных (адуш.) |
| Т. |
расплу́таным |
расплу́танай расплу́танаю |
расплу́таным |
расплу́танымі |
| М. |
расплу́таным |
расплу́танай |
расплу́таным |
расплу́таных |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплу́тацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплу́таюся |
расплу́таемся |
| 2-я ас. |
расплу́таешся |
расплу́таецеся |
| 3-я ас. |
расплу́таецца |
расплу́таюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплу́таўся |
расплу́таліся |
| ж. |
расплу́талася |
| н. |
расплу́талася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплу́тайся |
расплу́тайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расплу́таўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплу́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплу́таю |
расплу́таем |
| 2-я ас. |
расплу́таеш |
расплу́таеце |
| 3-я ас. |
расплу́тае |
расплу́таюць |
| Прошлы час |
| м. |
расплу́таў |
расплу́талі |
| ж. |
расплу́тала |
| н. |
расплу́тала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплу́тай |
расплу́тайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расплу́таўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплу́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплу́тваюся |
расплу́тваемся |
| 2-я ас. |
расплу́тваешся |
расплу́тваецеся |
| 3-я ас. |
расплу́тваецца |
расплу́тваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплу́тваўся |
расплу́тваліся |
| ж. |
расплу́твалася |
| н. |
расплу́твалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплу́твайся |
расплу́твайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплу́тваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплу́тваць
‘разблытваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплу́тваю |
расплу́тваем |
| 2-я ас. |
расплу́тваеш |
расплу́тваеце |
| 3-я ас. |
расплу́твае |
расплу́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расплу́тваў |
расплу́твалі |
| ж. |
расплу́твала |
| н. |
расплу́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплу́твай |
расплу́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплу́тваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплутуха́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплутуха́юся |
расплутуха́емся |
| 2-я ас. |
расплутуха́ешся |
расплутуха́ецеся |
| 3-я ас. |
расплутуха́ецца |
расплутуха́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплутуха́ўся |
расплутуха́ліся |
| ж. |
расплутуха́лася |
| н. |
расплутуха́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплутуха́йся |
расплутуха́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расплутуха́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расплыва́нне |
| Р. |
расплыва́ння |
| Д. |
расплыва́нню |
| В. |
расплыва́нне |
| Т. |
расплыва́ннем |
| М. |
расплыва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплыва́юся |
расплыва́емся |
| 2-я ас. |
расплыва́ешся |
расплыва́ецеся |
| 3-я ас. |
расплыва́ецца |
расплыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплыва́ўся |
расплыва́ліся |
| ж. |
расплыва́лася |
| н. |
расплыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплыва́йся |
расплыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
расплы́віста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| расплы́віста |
расплы́вісцей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.