расплё́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расплё́ханы |
расплё́ханая |
расплё́ханае |
расплё́ханыя |
| Р. |
расплё́ханага |
расплё́ханай расплё́ханае |
расплё́ханага |
расплё́ханых |
| Д. |
расплё́ханаму |
расплё́ханай |
расплё́ханаму |
расплё́ханым |
| В. |
расплё́ханы (неадуш.) расплё́ханага (адуш.) |
расплё́ханую |
расплё́ханае |
расплё́ханыя (неадуш.) расплё́ханых (адуш.) |
| Т. |
расплё́ханым |
расплё́ханай расплё́ханаю |
расплё́ханым |
расплё́ханымі |
| М. |
расплё́ханым |
расплё́ханай |
расплё́ханым |
расплё́ханых |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплё́хацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
расплё́хаецца |
расплё́хаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплё́хаўся |
расплё́халіся |
| ж. |
расплё́халася |
| н. |
расплё́халася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расплё́хаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплё́хаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплё́хаю |
расплё́хаем |
| 2-я ас. |
расплё́хаеш |
расплё́хаеце |
| 3-я ас. |
расплё́хае |
расплё́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
расплё́хаў |
расплё́халі |
| ж. |
расплё́хала |
| н. |
расплё́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплё́хай |
расплё́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
расплё́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплё́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
расплё́хванне |
| Р. |
расплё́хвання |
| Д. |
расплё́хванню |
| В. |
расплё́хванне |
| Т. |
расплё́хваннем |
| М. |
расплё́хванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплё́хвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
расплё́хваецца |
расплё́хваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
расплё́хваўся |
расплё́хваліся |
| ж. |
расплё́хвалася |
| н. |
расплё́хвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплё́хваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
расплё́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расплё́хваю |
расплё́хваем |
| 2-я ас. |
расплё́хваеш |
расплё́хваеце |
| 3-я ас. |
расплё́хвае |
расплё́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
расплё́хваў |
расплё́хвалі |
| ж. |
расплё́хвала |
| н. |
расплё́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расплё́хвай |
расплё́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расплё́хваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
распліка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распліка́юся |
распліка́емся |
| 2-я ас. |
распліка́ешся |
распліка́ецеся |
| 3-я ас. |
распліка́ецца |
распліка́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
распліка́ўся |
распліка́ліся |
| ж. |
распліка́лася |
| н. |
распліка́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распліка́йся |
распліка́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распліка́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
распліка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
распліка́ю |
распліка́ем |
| 2-я ас. |
распліка́еш |
распліка́еце |
| 3-я ас. |
распліка́е |
распліка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
распліка́ў |
распліка́лі |
| ж. |
распліка́ла |
| н. |
распліка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
распліка́й |
распліка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
распліка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расплікну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расплікну́ты |
расплікну́тая |
расплікну́тае |
расплікну́тыя |
| Р. |
расплікну́тага |
расплікну́тай расплікну́тае |
расплікну́тага |
расплікну́тых |
| Д. |
расплікну́таму |
расплікну́тай |
расплікну́таму |
расплікну́тым |
| В. |
расплікну́ты (неадуш.) расплікну́тага (адуш.) |
расплікну́тую |
расплікну́тае |
расплікну́тыя (неадуш.) расплікну́тых (адуш.) |
| Т. |
расплікну́тым |
расплікну́тай расплікну́таю |
расплікну́тым |
расплікну́тымі |
| М. |
расплікну́тым |
расплікну́тай |
расплікну́тым |
расплікну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
расплікну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
расплікну́ты |
расплікну́тая |
расплікну́тае |
расплікну́тыя |
| Р. |
расплікну́тага |
расплікну́тай расплікну́тае |
расплікну́тага |
расплікну́тых |
| Д. |
расплікну́таму |
расплікну́тай |
расплікну́таму |
расплікну́тым |
| В. |
расплікну́ты (неадуш.) расплікну́тага (адуш.) |
расплікну́тую |
расплікну́тае |
расплікну́тыя (неадуш.) расплікну́тых (адуш.) |
| Т. |
расплікну́тым |
расплікну́тай расплікну́таю |
расплікну́тым |
расплікну́тымі |
| М. |
расплікну́тым |
расплікну́тай |
расплікну́тым |
расплікну́тых |
Кароткая форма: расплікну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.