радыётэлефо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
радыётэлефо́нны |
радыётэлефо́нная |
радыётэлефо́ннае |
радыётэлефо́нныя |
| Р. |
радыётэлефо́ннага |
радыётэлефо́ннай
радыётэлефо́ннае |
радыётэлефо́ннага |
радыётэлефо́нных |
| Д. |
радыётэлефо́ннаму |
радыётэлефо́ннай |
радыётэлефо́ннаму |
радыётэлефо́нным |
| В. |
радыётэлефо́нны (неадуш.)
радыётэлефо́ннага (адуш.) |
радыётэлефо́нную |
радыётэлефо́ннае |
радыётэлефо́нныя (неадуш.)
радыётэлефо́нных (адуш.) |
| Т. |
радыётэлефо́нным |
радыётэлефо́ннай
радыётэлефо́ннаю |
радыётэлефо́нным |
радыётэлефо́ннымі |
| М. |
радыётэлефо́нным |
радыётэлефо́ннай |
радыётэлефо́нным |
радыётэлефо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыётэлецэ́нтр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радыётэлецэ́нтр |
радыётэлецэ́нтры |
| Р. |
радыётэлецэ́нтра |
радыётэлецэ́нтраў |
| Д. |
радыётэлецэ́нтру |
радыётэлецэ́нтрам |
| В. |
радыётэлецэ́нтр |
радыётэлецэ́нтры |
| Т. |
радыётэлецэ́нтрам |
радыётэлецэ́нтрамі |
| М. |
радыётэлецэ́нтры |
радыётэлецэ́нтрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
радыётэ́хнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радыётэ́хнік |
радыётэ́хнікі |
| Р. |
радыётэ́хніка |
радыётэ́хнікаў |
| Д. |
радыётэ́хніку |
радыётэ́хнікам |
| В. |
радыётэ́хніка |
радыётэ́хнікаў |
| Т. |
радыётэ́хнікам |
радыётэ́хнікамі |
| М. |
радыётэ́хніку |
радыётэ́хніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыётэ́хніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
радыётэ́хніка |
| Р. |
радыётэ́хнікі |
| Д. |
радыётэ́хніцы |
| В. |
радыётэ́хніку |
| Т. |
радыётэ́хнікай
радыётэ́хнікаю |
| М. |
радыётэ́хніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыётэ́хнікум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радыётэ́хнікум |
радыётэ́хнікумы |
| Р. |
радыётэ́хнікума |
радыётэ́хнікумаў |
| Д. |
радыётэ́хнікуму |
радыётэ́хнікумам |
| В. |
радыётэ́хнікум |
радыётэ́хнікумы |
| Т. |
радыётэ́хнікумам |
радыётэ́хнікумамі |
| М. |
радыётэ́хнікуме |
радыётэ́хнікумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
радыётэхні́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| радыётэхні́чна |
- |
- |
радыётэхні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
радыётэхні́чны |
радыётэхні́чная |
радыётэхні́чнае |
радыётэхні́чныя |
| Р. |
радыётэхні́чнага |
радыётэхні́чнай
радыётэхні́чнае |
радыётэхні́чнага |
радыётэхні́чных |
| Д. |
радыётэхні́чнаму |
радыётэхні́чнай |
радыётэхні́чнаму |
радыётэхні́чным |
| В. |
радыётэхні́чны (неадуш.)
радыётэхні́чнага (адуш.) |
радыётэхні́чную |
радыётэхні́чнае |
радыётэхні́чныя (неадуш.)
радыётэхні́чных (адуш.) |
| Т. |
радыётэхні́чным |
радыётэхні́чнай
радыётэхні́чнаю |
радыётэхні́чным |
радыётэхні́чнымі |
| М. |
радыётэхні́чным |
радыётэхні́чнай |
радыётэхні́чным |
радыётэхні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
радыёўзрыва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радыёўзрыва́льнік |
радыёўзрыва́льнікі |
| Р. |
радыёўзрыва́льніка |
радыёўзрыва́льнікаў |
| Д. |
радыёўзрыва́льніку |
радыёўзрыва́льнікам |
| В. |
радыёўзрыва́льнік |
радыёўзрыва́льнікі |
| Т. |
радыёўзрыва́льнікам |
радыёўзрыва́льнікамі |
| М. |
радыёўзрыва́льніку |
радыёўзрыва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
радыёўніверсітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радыёўніверсітэ́т |
радыёўніверсітэ́ты |
| Р. |
радыёўніверсітэ́та |
радыёўніверсітэ́таў |
| Д. |
радыёўніверсітэ́ту |
радыёўніверсітэ́там |
| В. |
радыёўніверсітэ́т |
радыёўніверсітэ́ты |
| Т. |
радыёўніверсітэ́там |
радыёўніверсітэ́тамі |
| М. |
радыёўніверсітэ́це |
радыёўніверсітэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.