Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

Нарку́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нарку́ны
Р. Нарку́н
Нарку́наў
Д. Нарку́нам
В. Нарку́ны
Т. Нарку́намі
М. Нарку́нах

нармава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нармава́льнік нармава́льнікі
Р. нармава́льніка нармава́льнікаў
Д. нармава́льніку нармава́льнікам
В. нармава́льніка нармава́льнікаў
Т. нармава́льнікам нармава́льнікамі
М. нармава́льніку нармава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

нармава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нармава́льніца нармава́льніцы
Р. нармава́льніцы нармава́льніц
Д. нармава́льніцы нармава́льніцам
В. нармава́льніцу нармава́льніц
Т. нармава́льніцай
нармава́льніцаю		 нармава́льніцамі
М. нармава́льніцы нармава́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

нармава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нармава́нне
Р. нармава́ння
Д. нармава́нню
В. нармава́нне
Т. нармава́ннем
М. нармава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

нармава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нармава́ны нармава́ная нармава́нае нармава́ныя
Р. нармава́нага нармава́най
нармава́нае		 нармава́нага нармава́ных
Д. нармава́наму нармава́най нармава́наму нармава́ным
В. нармава́ны (неадуш.)
нармава́нага (адуш.)		 нармава́ную нармава́нае нармава́ныя (неадуш.)
нармава́ных (адуш.)
Т. нармава́ным нармава́най
нармава́наю		 нармава́ным нармава́нымі
М. нармава́ным нармава́най нармава́ным нармава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

нармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нармава́ны нармава́ная нармава́нае нармава́ныя
Р. нармава́нага нармава́най
нармава́нае		 нармава́нага нармава́ных
Д. нармава́наму нармава́най нармава́наму нармава́ным
В. нармава́ны (неадуш.)
нармава́нага (адуш.)		 нармава́ную нармава́нае нармава́ныя (неадуш.)
нармава́ных (адуш.)
Т. нармава́ным нармава́най
нармава́наю		 нармава́ным нармава́нымі
М. нармава́ным нармава́най нармава́ным нармава́ных

Кароткая форма: нармава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

нармава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нарму́ецца нарму́юцца
Прошлы час
м. нармава́ўся нармава́ліся
ж. нармава́лася
н. нармава́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нармава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нарму́ю нарму́ем
2-я ас. нарму́еш нарму́еце
3-я ас. нарму́е нарму́юць
Прошлы час
м. нармава́ў нармава́лі
ж. нармава́ла
н. нармава́ла
Загадны лад
2-я ас. нарму́й нарму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нарму́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нармалё́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нармалё́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

нармалё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нармалё́вы нармалё́вая нармалё́вае нармалё́выя
Р. нармалё́вага нармалё́вай
нармалё́вае		 нармалё́вага нармалё́вых
Д. нармалё́ваму нармалё́вай нармалё́ваму нармалё́вым
В. нармалё́вы (неадуш.)
нармалё́вага (адуш.)		 нармалё́вую нармалё́вае нармалё́выя (неадуш.)
нармалё́вых (адуш.)
Т. нармалё́вым нармалё́вай
нармалё́ваю		 нармалё́вым нармалё́вымі
М. нармалё́вым нармалё́вай нармалё́вым нармалё́вых

Крыніцы: piskunou2012.