нармава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нармава́льнік | нармава́льнікі | |
| нармава́льніка | нармава́льнікаў | |
| нармава́льніку | нармава́льнікам | |
| нармава́льніка | нармава́льнікаў | |
| нармава́льнікам | нармава́льнікамі | |
| нармава́льніку | нармава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)