вы́шчарбленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́шчарбленасць |
вы́шчарбленасці |
Р. |
вы́шчарбленасці |
вы́шчарбленасцяў вы́шчарбленасцей |
Д. |
вы́шчарбленасці |
вы́шчарбленасцям |
В. |
вы́шчарбленасць |
вы́шчарбленасці |
Т. |
вы́шчарбленасцю |
вы́шчарбленасцямі |
М. |
вы́шчарбленасці |
вы́шчарбленасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шчарблены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́шчарблены |
вы́шчарбленая |
вы́шчарбленае |
вы́шчарбленыя |
Р. |
вы́шчарбленага |
вы́шчарбленай вы́шчарбленае |
вы́шчарбленага |
вы́шчарбленых |
Д. |
вы́шчарбленаму |
вы́шчарбленай |
вы́шчарбленаму |
вы́шчарбленым |
В. |
вы́шчарблены (неадуш.) вы́шчарбленага (адуш.) |
вы́шчарбленую |
вы́шчарбленае |
вы́шчарбленыя (неадуш.) вы́шчарбленых (адуш.) |
Т. |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленай вы́шчарбленаю |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленымі |
М. |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленай |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́шчарблены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́шчарблены |
вы́шчарбленая |
вы́шчарбленае |
вы́шчарбленыя |
Р. |
вы́шчарбленага |
вы́шчарбленай вы́шчарбленае |
вы́шчарбленага |
вы́шчарбленых |
Д. |
вы́шчарбленаму |
вы́шчарбленай |
вы́шчарбленаму |
вы́шчарбленым |
В. |
вы́шчарблены (неадуш.) вы́шчарбленага (адуш.) |
вы́шчарбленую |
вы́шчарбленае |
вы́шчарбленыя (неадуш.) вы́шчарбленых (адуш.) |
Т. |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленай вы́шчарбленаю |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленымі |
М. |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленай |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́шчарблены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́шчарблены |
вы́шчарбленая |
вы́шчарбленае |
вы́шчарбленыя |
Р. |
вы́шчарбленага |
вы́шчарбленай вы́шчарбленае |
вы́шчарбленага |
вы́шчарбленых |
Д. |
вы́шчарбленаму |
вы́шчарбленай |
вы́шчарбленаму |
вы́шчарбленым |
В. |
вы́шчарблены (неадуш.) вы́шчарбленага (адуш.) |
вы́шчарбленую |
вы́шчарбленае |
вы́шчарбленыя (неадуш.) вы́шчарбленых (адуш.) |
Т. |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленай вы́шчарбленаю |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленымі |
М. |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленай |
вы́шчарбленым |
вы́шчарбленых |
Кароткая форма: вы́шчарблена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вышчарбля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вышчарбля́нне |
Р. |
вышчарбля́ння |
Д. |
вышчарбля́нню |
В. |
вышчарбля́нне |
Т. |
вышчарбля́ннем |
М. |
вышчарбля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышчарбля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вышчарбля́ецца |
вышчарбля́юцца |
Прошлы час |
м. |
вышчарбля́ўся |
вышчарбля́ліся |
ж. |
вышчарбля́лася |
н. |
вышчарбля́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вышчарбля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вышчарбля́ю |
вышчарбля́ем |
2-я ас. |
вышчарбля́еш |
вышчарбля́еце |
3-я ас. |
вышчарбля́е |
вышчарбля́юць |
Прошлы час |
м. |
вышчарбля́ў |
вышчарбля́лі |
ж. |
вышчарбля́ла |
н. |
вышчарбля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вышчарбля́й |
вышчарбля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вышчарбля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́шчарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́шчарка |
вы́шчаркі |
Р. |
вы́шчаркі |
вы́шчарак |
Д. |
вы́шчарцы |
вы́шчаркам |
В. |
вы́шчарку |
вы́шчарак |
Т. |
вы́шчаркай вы́шчаркаю |
вы́шчаркамі |
М. |
вы́шчарцы |
вы́шчарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́шчарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́шчарка |
вы́шчаркі |
Р. |
вы́шчаркі |
вы́шчарак |
Д. |
вы́шчарку |
вы́шчаркам |
В. |
вы́шчарку |
вы́шчарак |
Т. |
вы́шчаркам |
вы́шчаркамі |
М. |
вы́шчарку |
вы́шчарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́шчарыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́шчаруся |
вы́шчарымся |
2-я ас. |
вы́шчарышся |
вы́шчарыцеся |
3-я ас. |
вы́шчарыцца |
вы́шчарацца |
Прошлы час |
м. |
вы́шчарыўся |
вы́шчарыліся |
ж. |
вы́шчарылася |
н. |
вы́шчарылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́шчарыся |
вы́шчарыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́шчарыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.