вышчало́чвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вышчало́чвальнік | вышчало́чвальнікі | |
вышчало́чвальніка | вышчало́чвальнікаў | |
вышчало́чвальніку | вышчало́чвальнікам | |
вышчало́чвальнік | вышчало́чвальнікі | |
вышчало́чвальнікам | вышчало́чвальнікамі | |
вышчало́чвальніку | вышчало́чвальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)