нерытмі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нерытмі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нерытмі́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нерытмі́чнасць |
| Р. |
нерытмі́чнасці |
| Д. |
нерытмі́чнасці |
| В. |
нерытмі́чнасць |
| Т. |
нерытмі́чнасцю |
| М. |
нерытмі́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нерытмі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нерытмі́чны |
нерытмі́чная |
нерытмі́чнае |
нерытмі́чныя |
| Р. |
нерытмі́чнага |
нерытмі́чнай нерытмі́чнае |
нерытмі́чнага |
нерытмі́чных |
| Д. |
нерытмі́чнаму |
нерытмі́чнай |
нерытмі́чнаму |
нерытмі́чным |
| В. |
нерытмі́чны (неадуш.) нерытмі́чнага (адуш.) |
нерытмі́чную |
нерытмі́чнае |
нерытмі́чныя (неадуш.) нерытмі́чных (адуш.) |
| Т. |
нерытмі́чным |
нерытмі́чнай нерытмі́чнаю |
нерытмі́чным |
нерытмі́чнымі |
| М. |
нерытмі́чным |
нерытмі́чнай |
нерытмі́чным |
нерытмі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нерыфмава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нерыфмава́ны |
нерыфмава́ная |
нерыфмава́нае |
нерыфмава́ныя |
| Р. |
нерыфмава́нага |
нерыфмава́най нерыфмава́нае |
нерыфмава́нага |
нерыфмава́ных |
| Д. |
нерыфмава́наму |
нерыфмава́най |
нерыфмава́наму |
нерыфмава́ным |
| В. |
нерыфмава́ны (неадуш.) нерыфмава́нага (адуш.) |
нерыфмава́ную |
нерыфмава́нае |
нерыфмава́ныя (неадуш.) нерыфмава́ных (адуш.) |
| Т. |
нерыфмава́ным |
нерыфмава́най нерыфмава́наю |
нерыфмава́ным |
нерыфмава́нымі |
| М. |
нерыфмава́ным |
нерыфмава́най |
нерыфмава́ным |
нерыфмава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.