Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

Шапру́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шапру́даўка
Р. Шапру́даўкі
Д. Шапру́даўцы
В. Шапру́даўку
Т. Шапру́даўкай
Шапру́даўкаю
М. Шапру́даўцы

шаптала́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шаптала́
Р. шапталы́
Д. шаптале́
В. шапталу́
Т. шаптало́й
шаптало́ю
М. шаптале́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шапта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шапта́нне шапта́нні
Р. шапта́ння шапта́нняў
Д. шапта́нню шапта́нням
В. шапта́нне шапта́нні
Т. шапта́ннем шапта́ннямі
М. шапта́нні шапта́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаптану́ць

‘аднакратны дзеяслоў да шаптаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шаптану́ шаптанё́м
2-я ас. шаптане́ш шаптаняце́
3-я ас. шаптане́ шаптану́ць
Прошлы час
м. шаптану́ў шаптану́лі
ж. шаптану́ла
н. шаптану́ла
Загадны лад
2-я ас. шаптані́ шаптані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шаптану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шапта́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шапчу́ся шэ́пчамся
2-я ас. шэ́пчашся шэ́пчацеся
3-я ас. шэ́пчацца шэ́пчуцца
Прошлы час
м. шапта́ўся шапта́ліся
ж. шапта́лася
н. шапта́лася
Загадны лад
2-я ас. шапчы́ся шапчы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час шэ́пчучыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шапта́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шапчу́ шэ́пчам
2-я ас. шэ́пчаш шэ́пчаце
3-я ас. шэ́пча шэ́пчуць
Прошлы час
м. шапта́ў шапта́лі
ж. шапта́ла
н. шапта́ла
Загадны лад
2-я ас. шапчы́ шапчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шэ́пчучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шапту́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шапту́н шаптуны́
Р. шаптуна́ шаптуно́ў
Д. шаптуну́ шаптуна́м
В. шаптуна́ шаптуно́ў
Т. шаптуно́м шаптуна́мі
М. шаптуне́ шаптуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шаптуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шаптуны́
Р. Шаптуно́ў
Д. Шаптуна́м
В. Шаптуны́
Т. Шаптуна́мі
М. Шаптуна́х

шапту́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шапту́ха шапту́хі
Р. шапту́хі шапту́х
Д. шапту́се шапту́хам
В. шапту́ху шапту́х
Т. шапту́хай
шапту́хаю		 шапту́хамі
М. шапту́се шапту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шапуро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шапуро́ва
Р. Шапуро́ва
Д. Шапуро́ву
В. Шапуро́ва
Т. Шапуро́вам
М. Шапуро́ве