Шапру́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шапру́даўка
Р. Шапру́даўкі
Д. Шапру́даўцы
В. Шапру́даўку
Т. Шапру́даўкай
Шапру́даўкаю
М. Шапру́даўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)