узвясе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узвясе́лены |
узвясе́леная |
узвясе́ленае |
узвясе́леныя |
| Р. |
узвясе́ленага |
узвясе́ленай узвясе́ленае |
узвясе́ленага |
узвясе́леных |
| Д. |
узвясе́ленаму |
узвясе́ленай |
узвясе́ленаму |
узвясе́леным |
| В. |
узвясе́лены (неадуш.) узвясе́ленага (адуш.) |
узвясе́леную |
узвясе́ленае |
узвясе́леныя (неадуш.) узвясе́леных (адуш.) |
| Т. |
узвясе́леным |
узвясе́ленай узвясе́ленаю |
узвясе́леным |
узвясе́ленымі |
| М. |
узвясе́леным |
узвясе́ленай |
узвясе́леным |
узвясе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узвясе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узвясе́лены |
узвясе́леная |
узвясе́ленае |
узвясе́леныя |
| Р. |
узвясе́ленага |
узвясе́ленай узвясе́ленае |
узвясе́ленага |
узвясе́леных |
| Д. |
узвясе́ленаму |
узвясе́ленай |
узвясе́ленаму |
узвясе́леным |
| В. |
узвясе́лены (неадуш.) узвясе́ленага (адуш.) |
узвясе́леную |
узвясе́ленае |
узвясе́леныя (неадуш.) узвясе́леных (адуш.) |
| Т. |
узвясе́леным |
узвясе́ленай узвясе́ленаю |
узвясе́леным |
узвясе́ленымі |
| М. |
узвясе́леным |
узвясе́ленай |
узвясе́леным |
узвясе́леных |
Кароткая форма: узвясе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узвясе́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узвясе́льваюся |
узвясе́льваемся |
| 2-я ас. |
узвясе́льваешся |
узвясе́льваецеся |
| 3-я ас. |
узвясе́льваецца |
узвясе́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узвясе́льваўся |
узвясе́льваліся |
| ж. |
узвясе́львалася |
| н. |
узвясе́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узвясе́львайся |
узвясе́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узвясе́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узвясе́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узвясе́льваю |
узвясе́льваем |
| 2-я ас. |
узвясе́льваеш |
узвясе́льваеце |
| 3-я ас. |
узвясе́львае |
узвясе́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узвясе́льваў |
узвясе́львалі |
| ж. |
узвясе́львала |
| н. |
узвясе́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узвясе́львай |
узвясе́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узвясе́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узвясці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узвяшчу́ |
узве́сцім |
| 2-я ас. |
узве́сціш |
узве́сціце |
| 3-я ас. |
узве́сціць |
узве́сцяць |
| Прошлы час |
| м. |
узвясці́ў |
узвясці́лі |
| ж. |
узвясці́ла |
| н. |
узвясці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узвясці́ |
узвясці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узвясці́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узвяшча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узвяшча́ю |
узвяшча́ем |
| 2-я ас. |
узвяшча́еш |
узвяшча́еце |
| 3-я ас. |
узвяшча́е |
узвяшча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узвяшча́ў |
узвяшча́лі |
| ж. |
узвяшча́ла |
| н. |
узвяшча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узвяшча́й |
узвяшча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узвяшча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгавары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узгавару́ся |
узгаво́рымся |
| 2-я ас. |
узгаво́рышся |
узгаво́рыцеся |
| 3-я ас. |
узгаво́рыцца |
узгаво́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
узгавары́ўся |
узгавары́ліся |
| ж. |
узгавары́лася |
| н. |
узгавары́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узгавары́ся |
узгавары́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узгавары́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узгадава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узгадава́льнік |
узгадава́льнікі |
| Р. |
узгадава́льніка |
узгадава́льнікаў |
| Д. |
узгадава́льніку |
узгадава́льнікам |
| В. |
узгадава́льніка |
узгадава́льнікаў |
| Т. |
узгадава́льнікам |
узгадава́льнікамі |
| М. |
узгадава́льніку |
узгадава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгадава́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узгадава́нка |
узгадава́нкі |
| Р. |
узгадава́нкі |
узгадава́нак |
| Д. |
узгадава́нцы |
узгадава́нкам |
| В. |
узгадава́нку |
узгадава́нак |
| Т. |
узгадава́нкай узгадава́нкаю |
узгадава́нкамі |
| М. |
узгадава́нцы |
узгадава́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
узгадава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узгадава́нне |
| Р. |
узгадава́ння |
| Д. |
узгадава́нню |
| В. |
узгадава́нне |
| Т. |
узгадава́ннем |
| М. |
узгадава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.