Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паўнаго́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

паўнагру́ды

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнагру́ды	паўнагру́дая	паўнагру́дае	паўнагру́дыя
Р.	паўнагру́дага	паўнагру́дай паўнагру́дае	паўнагру́дага	паўнагру́дых
Д.	паўнагру́даму	паўнагру́дай	паўнагру́даму	паўнагру́дым
В.	паўнагру́ды (неадуш.) паўнагру́дага (адуш.)	паўнагру́дую	паўнагру́дае	паўнагру́дыя (неадуш.) паўнагру́дых (адуш.)
Т.	паўнагру́дым	паўнагру́дай паўнагру́даю	паўнагру́дым	паўнагру́дымі
М.	паўнагру́дым	паўнагру́дай	паўнагру́дым	паўнагру́дых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўнагу́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
паўнагу́чна	паўнагу́чней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

паўнагу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнагу́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнагу́чны	паўнагу́чная	паўнагу́чнае	паўнагу́чныя
Р.	паўнагу́чнага	паўнагу́чнай паўнагу́чнае	паўнагу́чнага	паўнагу́чных
Д.	паўнагу́чнаму	паўнагу́чнай	паўнагу́чнаму	паўнагу́чным
В.	паўнагу́чны (неадуш.) паўнагу́чнага (адуш.)	паўнагу́чную	паўнагу́чнае	паўнагу́чныя (неадуш.) паўнагу́чных (адуш.)
Т.	паўнагу́чным	паўнагу́чнай паўнагу́чнаю	паўнагу́чным	паўнагу́чнымі
М.	паўнагу́чным	паўнагу́чнай	паўнагу́чным	паўнагу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнагу́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

паўнадзе́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнадзе́йны	паўнадзе́йная	паўнадзе́йнае	паўнадзе́йныя
Р.	паўнадзе́йнага	паўнадзе́йнай паўнадзе́йнае	паўнадзе́йнага	паўнадзе́йных
Д.	паўнадзе́йнаму	паўнадзе́йнай	паўнадзе́йнаму	паўнадзе́йным
В.	паўнадзе́йны (неадуш.) паўнадзе́йнага (адуш.)	паўнадзе́йную	паўнадзе́йнае	паўнадзе́йныя (неадуш.) паўнадзе́йных (адуш.)
Т.	паўнадзе́йным	паўнадзе́йнай паўнадзе́йнаю	паўнадзе́йным	паўнадзе́йнымі
М.	паўнадзе́йным	паўнадзе́йнай	паўнадзе́йным	паўнадзе́йных

Крыніцы: piskunou2012.

паўназбо́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўназбо́рны	паўназбо́рная	паўназбо́рнае	паўназбо́рныя
Р.	паўназбо́рнага	паўназбо́рнай паўназбо́рнае	паўназбо́рнага	паўназбо́рных
Д.	паўназбо́рнаму	паўназбо́рнай	паўназбо́рнаму	паўназбо́рным
В.	паўназбо́рны (неадуш.) паўназбо́рнага (адуш.)	паўназбо́рную	паўназбо́рнае	паўназбо́рныя (неадуш.) паўназбо́рных (адуш.)
Т.	паўназбо́рным	паўназбо́рнай паўназбо́рнаю	паўназбо́рным	паўназбо́рнымі
М.	паўназбо́рным	паўназбо́рнай	паўназбо́рным	паўназбо́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўназе́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўназе́мны	паўназе́мная	паўназе́мнае	паўназе́мныя
Р.	паўназе́мнага	паўназе́мнай паўназе́мнае	паўназе́мнага	паўназе́мных
Д.	паўназе́мнаму	паўназе́мнай	паўназе́мнаму	паўназе́мным
В.	паўназе́мны (неадуш.) паўназе́мнага (адуш.)	паўназе́мную	паўназе́мнае	паўназе́мныя (неадуш.) паўназе́мных (адуш.)
Т.	паўназе́мным	паўназе́мнай паўназе́мнаю	паўназе́мным	паўназе́мнымі
М.	паўназе́мным	паўназе́мнай	паўназе́мным	паўназе́мных

Крыніцы: piskunou2012.

паўназна́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
паўназна́чна	-	-

Verbum