Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

парама́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парама́н парама́ны
Р. парама́на парама́наў
Д. парама́ну парама́нам
В. парама́н парама́ны
Т. парама́нам парама́намі
М. парама́не парама́нах

Крыніцы: piskunou2012.

парама́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парама́нд парама́нды
Р. парама́нда парама́ндаў
Д. парама́нду парама́ндам
В. парама́нд парама́нды
Т. парама́ндам парама́ндамі
М. парама́ндзе парама́ндах

Крыніцы: piskunou2012.

парамантава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парамантава́ны парамантава́ная парамантава́нае парамантава́ныя
Р. парамантава́нага парамантава́най
парамантава́нае
парамантава́нага парамантава́ных
Д. парамантава́наму парамантава́най парамантава́наму парамантава́ным
В. парамантава́ны (неадуш.)
парамантава́нага (адуш.)
парамантава́ную парамантава́нае парамантава́ныя (неадуш.)
парамантава́ных (адуш.)
Т. парамантава́ным парамантава́най
парамантава́наю
парамантава́ным парамантава́нымі
М. парамантава́ным парамантава́най парамантава́ным парамантава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

парамантава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парамантава́ны парамантава́ная парамантава́нае парамантава́ныя
Р. парамантава́нага парамантава́най
парамантава́нае
парамантава́нага парамантава́ных
Д. парамантава́наму парамантава́най парамантава́наму парамантава́ным
В. парамантава́ны (неадуш.)
парамантава́нага (адуш.)
парамантава́ную парамантава́нае парамантава́ныя (неадуш.)
парамантава́ных (адуш.)
Т. парамантава́ным парамантава́най
парамантава́наю
парамантава́ным парамантава́нымі
М. парамантава́ным парамантава́най парамантава́ным парамантава́ных

Кароткая форма: парамантава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

парамантава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параманту́юся параманту́емся
2-я ас. параманту́ешся параманту́ецеся
3-я ас. параманту́ецца параманту́юцца
Прошлы час
м. парамантава́ўся парамантава́ліся
ж. парамантава́лася
н. парамантава́лася
Загадны лад
2-я ас. параманту́йся параманту́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час парамантава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

парамантава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параманту́ю параманту́ем
2-я ас. параманту́еш параманту́еце
3-я ас. параманту́е параманту́юць
Прошлы час
м. парамантава́ў парамантава́лі
ж. парамантава́ла
н. парамантава́ла
Загадны лад
2-я ас. параманту́й параманту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час парамантава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

парамарфі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. парамарфі́зм
Р. парамарфі́зму
Д. парамарфі́зму
В. парамарфі́зм
Т. парамарфі́змам
М. парамарфі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

парамарфо́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парамарфо́з парамарфо́зы
Р. парамарфо́зу парамарфо́заў
Д. парамарфо́зу парамарфо́зам
В. парамарфо́з парамарфо́зы
Т. парамарфо́зам парамарфо́замі
М. парамарфо́зе парамарфо́зах

Крыніцы: piskunou2012.

парамарфо́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. парамарфо́за
Р. парамарфо́зы
Д. парамарфо́зе
В. парамарфо́зу
Т. парамарфо́зай
парамарфо́заю
М. парамарфо́зе

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Парама́рыба

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Парама́рыба
Р. Парама́рыба
Д. Парама́рыба
В. Парама́рыба
Т. Парама́рыба
М. Парама́рыба