Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

папаўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папаўне́нне папаўне́нні
Р. папаўне́ння папаўне́нняў
Д. папаўне́нню папаўне́нням
В. папаўне́нне папаўне́нні
Т. папаўне́ннем папаўне́ннямі
М. папаўне́нні папаўне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

папаўне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папаўне́ю папаўне́ем
2-я ас. папаўне́еш папаўне́еце
3-я ас. папаўне́е папаўне́юць
Прошлы час
м. папаўне́ў папаўне́лі
ж. папаўне́ла
н. папаўне́ла
Загадны лад
2-я ас. папаўне́й папаўне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папаўне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

папаўня́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. папаўня́льнасць
Р. папаўня́льнасці
Д. папаўня́льнасці
В. папаўня́льнасць
Т. папаўня́льнасцю
М. папаўня́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

папаўня́льнік

‘тэхнічнае прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. папаўня́льнік папаўня́льнікі
Р. папаўня́льніка папаўня́льнікаў
Д. папаўня́льніку папаўня́льнікам
В. папаўня́льнік папаўня́льнікі
Т. папаўня́льнікам папаўня́льнікамі
М. папаўня́льніку папаўня́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

папаўня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. папаўня́льны папаўня́льная папаўня́льнае папаўня́льныя
Р. папаўня́льнага папаўня́льнай
папаўня́льнае
папаўня́льнага папаўня́льных
Д. папаўня́льнаму папаўня́льнай папаўня́льнаму папаўня́льным
В. папаўня́льны (неадуш.)
папаўня́льнага (адуш.)
папаўня́льную папаўня́льнае папаўня́льныя (неадуш.)
папаўня́льных (адуш.)
Т. папаўня́льным папаўня́льнай
папаўня́льнаю
папаўня́льным папаўня́льнымі
М. папаўня́льным папаўня́льнай папаўня́льным папаўня́льных

Крыніцы: piskunou2012.

папаўня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. папаўня́ецца папаўня́юцца
Прошлы час
м. папаўня́ўся папаўня́ліся
ж. папаўня́лася
н. папаўня́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

папаўня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. папаўня́ю папаўня́ем
2-я ас. папаўня́еш папаўня́еце
3-я ас. папаўня́е папаўня́юць
Прошлы час
м. папаўня́ў папаўня́лі
ж. папаўня́ла
н. папаўня́ла
Загадны лад
2-я ас. папаўня́й папаўня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час папаўня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

папаўстава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папаўстаю́ папаўстаё́м
2-я ас. папаўстае́ш папаўстаяце́
3-я ас. папаўстае́ папаўстаю́ць
Прошлы час
м. папаўстава́ў папаўстава́лі
ж. папаўстава́ла
н. папаўстава́ла
Загадны лад
2-я ас. папаўстава́й папаўстава́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папаўстава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

папафатыгава́ць

‘патрывожыць, паклапаціць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папафатыгу́ю папафатыгу́ем
2-я ас. папафатыгу́еш папафатыгу́еце
3-я ас. папафатыгу́е папафатыгу́юць
Прошлы час
м. папафатыгава́ў папафатыгава́лі
ж. папафатыгава́ла
н. папафатыгава́ла
Загадны лад
2-я ас. папафатыгу́й папафатыгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папафатыгава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

папа́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. папа́ха папа́хі
Р. папа́хі папа́х
Д. папа́се папа́хам
В. папа́ху папа́хі
Т. папа́хай
папа́хаю
папа́хамі
М. папа́се папа́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.