выку́сваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выку́сваю |
выку́сваем |
2-я ас. |
выку́сваеш |
выку́сваеце |
3-я ас. |
выку́свае |
выку́сваюць |
Прошлы час |
м. |
выку́сваў |
выку́свалі |
ж. |
выку́свала |
н. |
выку́свала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выку́свай |
выку́свайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выку́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́кусіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́кушу |
вы́кусім |
2-я ас. |
вы́кусіш |
вы́кусіце |
3-я ас. |
вы́кусіць |
вы́кусяць |
Прошлы час |
м. |
вы́кусіў |
вы́кусілі |
ж. |
вы́кусіла |
н. |
вы́кусіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́кусі |
вы́кусіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́кусіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́куты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́куты |
вы́кутая |
вы́кутае |
вы́кутыя |
Р. |
вы́кутага |
вы́кутай вы́кутае |
вы́кутага |
вы́кутых |
Д. |
вы́кутаму |
вы́кутай |
вы́кутаму |
вы́кутым |
В. |
вы́куты (неадуш.) вы́кутага (адуш.) |
вы́кутую |
вы́кутае |
вы́кутыя (неадуш.) вы́кутых (адуш.) |
Т. |
вы́кутым |
вы́кутай вы́кутаю |
вы́кутым |
вы́кутымі |
М. |
вы́кутым |
вы́кутай |
вы́кутым |
вы́кутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́куты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́куты |
вы́кутая |
вы́кутае |
вы́кутыя |
Р. |
вы́кутага |
вы́кутай вы́кутае |
вы́кутага |
вы́кутых |
Д. |
вы́кутаму |
вы́кутай |
вы́кутаму |
вы́кутым |
В. |
вы́куты (неадуш.) вы́кутага (адуш.) |
вы́кутую |
вы́кутае |
вы́кутыя (неадуш.) вы́кутых (адуш.) |
Т. |
вы́кутым |
вы́кутай вы́кутаю |
вы́кутым |
вы́кутымі |
М. |
вы́кутым |
вы́кутай |
вы́кутым |
вы́кутых |
Кароткая форма: вы́кута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́куць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́кую |
вы́куем |
2-я ас. |
вы́куеш |
вы́куеце |
3-я ас. |
вы́куе |
вы́куюць |
Прошлы час |
м. |
вы́куў |
вы́кулі |
ж. |
вы́кула |
н. |
вы́кула |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́куй |
вы́куйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́куўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́кушаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́кушаны |
вы́кушаная |
вы́кушанае |
вы́кушаныя |
Р. |
вы́кушанага |
вы́кушанай вы́кушанае |
вы́кушанага |
вы́кушаных |
Д. |
вы́кушанаму |
вы́кушанай |
вы́кушанаму |
вы́кушаным |
В. |
вы́кушаны (неадуш.) вы́кушанага (адуш.) |
вы́кушаную |
вы́кушанае |
вы́кушаныя (неадуш.) вы́кушаных (адуш.) |
Т. |
вы́кушаным |
вы́кушанай вы́кушанаю |
вы́кушаным |
вы́кушанымі |
М. |
вы́кушаным |
вы́кушанай |
вы́кушаным |
вы́кушаных |
Кароткая форма: вы́кушана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́кшталцаваць
‘удасканаліць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́кшталцую |
вы́кшталцуем |
2-я ас. |
вы́кшталцуеш |
вы́кшталцуеце |
3-я ас. |
вы́кшталцуе |
вы́кшталцуюць |
Прошлы час |
м. |
вы́кшталцаваў |
вы́кшталцавалі |
ж. |
вы́кшталцавала |
н. |
вы́кшталцавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́кшталцуй |
вы́кшталцуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́кшталцаваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выкшталцо́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
выкшталцо́насць |
Р. |
выкшталцо́насці |
Д. |
выкшталцо́насці |
В. |
выкшталцо́насць |
Т. |
выкшталцо́насцю |
М. |
выкшталцо́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.