Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мутаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мутаге́нны мутаге́нная мутаге́ннае мутаге́нныя
Р. мутаге́ннага мутаге́ннай
мутаге́ннае
мутаге́ннага мутаге́нных
Д. мутаге́ннаму мутаге́ннай мутаге́ннаму мутаге́нным
В. мутаге́нны (неадуш.)
мутаге́ннага (адуш.)
мутаге́нную мутаге́ннае мутаге́нныя (неадуш.)
мутаге́нных (адуш.)
Т. мутаге́нным мутаге́ннай
мутаге́ннаю
мутаге́нным мутаге́ннымі
М. мутаге́нным мутаге́ннай мутаге́нным мутаге́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мута́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мута́за мута́зы
Р. мута́зы мута́з
Д. мута́зе мута́зам
В. мута́зу мута́зы
Т. мута́зай
мута́заю
мута́замі
М. мута́зе мута́зах

Крыніцы: piskunou2012.

мутазілі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мутазілі́зм
Р. мутазілі́зму
Д. мутазілі́зму
В. мутазілі́зм
Т. мутазілі́змам
М. мутазілі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

мутазілі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мутазілі́т мутазілі́ты
Р. мутазілі́та мутазілі́таў
Д. мутазілі́ту мутазілі́там
В. мутазілі́та мутазілі́таў
Т. мутазілі́там мутазілі́тамі
М. мутазілі́це мутазілі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

мутазілі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мутазілі́цкі мутазілі́цкая мутазілі́цкае мутазілі́цкія
Р. мутазілі́цкага мутазілі́цкай
мутазілі́цкае
мутазілі́цкага мутазілі́цкіх
Д. мутазілі́цкаму мутазілі́цкай мутазілі́цкаму мутазілі́цкім
В. мутазілі́цкі (неадуш.)
мутазілі́цкага (адуш.)
мутазілі́цкую мутазілі́цкае мутазілі́цкія (неадуш.)
мутазілі́цкіх (адуш.)
Т. мутазілі́цкім мутазілі́цкай
мутазілі́цкаю
мутазілі́цкім мутазілі́цкімі
М. мутазілі́цкім мутазілі́цкай мутазілі́цкім мутазілі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мута́нт

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мута́нт мута́нты
Р. мута́нта мута́нтаў
Д. мута́нту мута́нтам
В. мута́нта мута́нтаў
Т. мута́нтам мута́нтамі
М. мута́нце мута́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мута́нт

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мута́нт мута́нты
Р. мута́нта мута́нтаў
Д. мута́нту мута́нтам
В. мута́нт мута́нты
Т. мута́нтам мута́нтамі
М. мута́нце мута́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

мута́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мута́нтны мута́нтная мута́нтнае мута́нтныя
Р. мута́нтнага мута́нтнай
мута́нтнае
мута́нтнага мута́нтных
Д. мута́нтнаму мута́нтнай мута́нтнаму мута́нтным
В. мута́нтны (неадуш.)
мута́нтнага (адуш.)
мута́нтную мута́нтнае мута́нтныя (неадуш.)
мута́нтных (адуш.)
Т. мута́нтным мута́нтнай
мута́нтнаю
мута́нтным мута́нтнымі
М. мута́нтным мута́нтнай мута́нтным мута́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

му́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. му́тар
Р. му́тару
Д. му́тару
В. му́тар
Т. му́тарам
М. му́тары

Крыніцы: piskunou2012.

мутарата́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мутарата́цыя
Р. мутарата́цыі
Д. мутарата́цыі
В. мутарата́цыю
Т. мутарата́цыяй
мутарата́цыяю
М. мутарата́цыі

Крыніцы: piskunou2012.