вы́пруджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пруджаны |
вы́пруджаная |
вы́пруджанае |
вы́пруджаныя |
Р. |
вы́пруджанага |
вы́пруджанай вы́пруджанае |
вы́пруджанага |
вы́пруджаных |
Д. |
вы́пруджанаму |
вы́пруджанай |
вы́пруджанаму |
вы́пруджаным |
В. |
вы́пруджаны (неадуш.) вы́пруджанага (адуш.) |
вы́пруджаную |
вы́пруджанае |
вы́пруджаныя (неадуш.) вы́пруджаных (адуш.) |
Т. |
вы́пруджаным |
вы́пруджанай вы́пруджанаю |
вы́пруджаным |
вы́пруджанымі |
М. |
вы́пруджаным |
вы́пруджанай |
вы́пруджаным |
вы́пруджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
выпру́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выпру́джванне |
выпру́джванні |
Р. |
выпру́джвання |
выпру́джванняў |
Д. |
выпру́джванню |
выпру́джванням |
В. |
выпру́джванне |
выпру́джванні |
Т. |
выпру́джваннем |
выпру́джваннямі |
М. |
выпру́джванні |
выпру́джваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпру́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выпру́джваецца |
выпру́джваюцца |
Прошлы час |
м. |
выпру́джваўся |
выпру́джваліся |
ж. |
выпру́джвалася |
н. |
выпру́джвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
выпру́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпру́джваю |
выпру́джваем |
2-я ас. |
выпру́джваеш |
выпру́джваеце |
3-я ас. |
выпру́джвае |
выпру́джваюць |
Прошлы час |
м. |
выпру́джваў |
выпру́джвалі |
ж. |
выпру́джвала |
н. |
выпру́джвала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпру́джваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́прудзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́прудзіцца |
вы́прудзяцца |
Прошлы час |
м. |
вы́прудзіўся |
вы́прудзіліся |
ж. |
вы́прудзілася |
н. |
вы́прудзілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́прудзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пруджу |
вы́прудзім |
2-я ас. |
вы́прудзіш |
вы́прудзіце |
3-я ас. |
вы́прудзіць |
вы́прудзяць |
Прошлы час |
м. |
вы́прудзіў |
вы́прудзілі |
ж. |
вы́прудзіла |
н. |
вы́прудзіла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́прудзіўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
вы́пруціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пручуся |
вы́пруцімся |
2-я ас. |
вы́пруцішся |
вы́пруціцеся |
3-я ас. |
вы́пруціцца |
вы́пруцяцца |
Прошлы час |
м. |
вы́пруціўся |
вы́пруціліся |
ж. |
вы́пруцілася |
н. |
вы́пруцілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́пруціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́пруціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пручу |
вы́пруцім |
2-я ас. |
вы́пруціш |
вы́пруціце |
3-я ас. |
вы́пруціць |
вы́пруцяць |
Прошлы час |
м. |
вы́пруціў |
вы́пруцілі |
ж. |
вы́пруціла |
н. |
вы́пруціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́пруці |
вы́пруціце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́пруціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́пручаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пручаны |
вы́пручаная |
вы́пручанае |
вы́пручаныя |
Р. |
вы́пручанага |
вы́пручанай вы́пручанае |
вы́пручанага |
вы́пручаных |
Д. |
вы́пручанаму |
вы́пручанай |
вы́пручанаму |
вы́пручаным |
В. |
вы́пручаны (неадуш.) вы́пручанага (адуш.) |
вы́пручаную |
вы́пручанае |
вы́пручаныя (неадуш.) вы́пручаных (адуш.) |
Т. |
вы́пручаным |
вы́пручанай вы́пручанаю |
вы́пручаным |
вы́пручанымі |
М. |
вы́пручаным |
вы́пручанай |
вы́пручаным |
вы́пручаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
вы́пручаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пручаны |
вы́пручаная |
вы́пручанае |
вы́пручаныя |
Р. |
вы́пручанага |
вы́пручанай вы́пручанае |
вы́пручанага |
вы́пручаных |
Д. |
вы́пручанаму |
вы́пручанай |
вы́пручанаму |
вы́пручаным |
В. |
вы́пручаны (неадуш.) вы́пручанага (адуш.) |
вы́пручаную |
вы́пручанае |
вы́пручаныя (неадуш.) вы́пручаных (адуш.) |
Т. |
вы́пручаным |
вы́пручанай вы́пручанаю |
вы́пручаным |
вы́пручанымі |
М. |
вы́пручаным |
вы́пручанай |
вы́пручаным |
вы́пручаных |
Кароткая форма: вы́пручана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.