вы́прудзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пруджу вы́прудзім
2-я ас. вы́прудзіш вы́прудзіце
3-я ас. вы́прудзіць вы́прудзяць
Прошлы час
м. вы́прудзіў вы́прудзілі
ж. вы́прудзіла
н. вы́прудзіла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́прудзіўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)