паралі́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паралі́тык |
паралі́тыкі |
| Р. |
паралі́тыка |
паралі́тыкаў |
| Д. |
паралі́тыку |
паралі́тыкам |
| В. |
паралі́тыка |
паралі́тыкаў |
| Т. |
паралі́тыкам |
паралі́тыкамі |
| М. |
паралі́тыку |
паралі́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
параліты́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
параліты́чка |
параліты́чкі |
| Р. |
параліты́чкі |
параліты́чак |
| Д. |
параліты́чцы |
параліты́чкам |
| В. |
параліты́чку |
параліты́чак |
| Т. |
параліты́чкай параліты́чкаю |
параліты́чкамі |
| М. |
параліты́чцы |
параліты́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
параліты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| параліты́чна |
- |
- |
параліты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
параліты́чны |
параліты́чная |
параліты́чнае |
параліты́чныя |
| Р. |
параліты́чнага |
параліты́чнай параліты́чнае |
параліты́чнага |
параліты́чных |
| Д. |
параліты́чнаму |
параліты́чнай |
параліты́чнаму |
параліты́чным |
| В. |
параліты́чны (неадуш.) параліты́чнага (адуш.) |
параліты́чную |
параліты́чнае |
параліты́чныя (неадуш.) параліты́чных (адуш.) |
| Т. |
параліты́чным |
параліты́чнай параліты́чнаю |
параліты́чным |
параліты́чнымі |
| М. |
параліты́чным |
параліты́чнай |
параліты́чным |
параліты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пара́ліч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пара́ліч |
| Р. |
пара́лічу |
| Д. |
пара́лічу |
| В. |
пара́ліч |
| Т. |
пара́лічам |
| М. |
пара́лічы |
Іншыя варыянты:
паралі́ч.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паралі́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паралі́ч |
| Р. |
паралічу́ |
| Д. |
паралічу́ |
| В. |
паралі́ч |
| Т. |
паралічо́м |
| М. |
паралічы́ |
Іншыя варыянты:
пара́ліч.
Крыніцы:
tsblm1996.
пара́лічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пара́лічны |
пара́лічная |
пара́лічнае |
пара́лічныя |
| Р. |
пара́лічнага |
пара́лічнай пара́лічнае |
пара́лічнага |
пара́лічных |
| Д. |
пара́лічнаму |
пара́лічнай |
пара́лічнаму |
пара́лічным |
| В. |
пара́лічны (неадуш.) пара́лічнага (адуш.) |
пара́лічную |
пара́лічнае |
пара́лічныя (неадуш.) пара́лічных (адуш.) |
| Т. |
пара́лічным |
пара́лічнай пара́лічнаю |
пара́лічным |
пара́лічнымі |
| М. |
пара́лічным |
пара́лічнай |
пара́лічным |
пара́лічных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паралі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паралі́чны |
паралі́чная |
паралі́чнае |
паралі́чныя |
| Р. |
паралі́чнага |
паралі́чнай паралі́чнае |
паралі́чнага |
паралі́чных |
| Д. |
паралі́чнаму |
паралі́чнай |
паралі́чнаму |
паралі́чным |
| В. |
паралі́чны (неадуш.) |
паралі́чную |
паралі́чнае |
паралі́чныя (неадуш.) |
| Т. |
паралі́чным |
паралі́чнай паралі́чнаю |
паралі́чным |
паралі́чнымі |
| М. |
паралі́чным |
паралі́чнай |
паралі́чным |
паралі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.