давярша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давярша́ю |
давярша́ем |
| 2-я ас. |
давярша́еш |
давярша́еце |
| 3-я ас. |
давярша́е |
давярша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
давярша́ў |
давярша́лі |
| ж. |
давярша́ла |
| н. |
давярша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давярша́й |
давярша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
давярша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давяршы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
давяршы́цца |
даве́ршацца |
| Прошлы час |
| м. |
давяршы́ўся |
давяршы́ліся |
| ж. |
давяршы́лася |
| н. |
давяршы́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
давяршы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давяршу́ |
давяршы́м даве́ршым |
| 2-я ас. |
давяршы́ш даве́ршыш |
давершыце́ даве́ршыце |
| 3-я ас. |
давяршы́ць даве́ршыць |
давярша́ць даве́ршаць |
| Прошлы час |
| м. |
давяршы́ў |
давяршы́лі |
| ж. |
давяршы́ла |
| н. |
давяршы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давяршы́ |
давяршы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
давяршы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давяршэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
давяршэ́нне |
| Р. |
давяршэ́ння |
| Д. |
давяршэ́нню |
| В. |
давяршэ́нне |
| Т. |
давяршэ́ннем |
| М. |
давяршэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давясло́ўваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давясло́ўваю |
давясло́ўваем |
| 2-я ас. |
давясло́ўваеш |
давясло́ўваеце |
| 3-я ас. |
давясло́ўвае |
давясло́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
давясло́ўваў |
давясло́ўвалі |
| ж. |
давясло́ўвала |
| н. |
давясло́ўвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
давясло́ўваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
давячэ́раць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давячэ́раю |
давячэ́раем |
| 2-я ас. |
давячэ́раеш |
давячэ́раеце |
| 3-я ас. |
давячэ́рае |
давячэ́раюць |
| Прошлы час |
| м. |
давячэ́раў |
давячэ́ралі |
| ж. |
давячэ́рала |
| н. |
давячэ́рала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давячэ́рай |
давячэ́райце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
давячэ́раўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
да́габа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
да́габа |
да́габы |
| Р. |
да́габы |
да́габ |
| Д. |
да́габе |
да́габам |
| В. |
да́габу |
да́габы |
| Т. |
да́габай да́габаю |
да́габамі |
| М. |
да́габе |
да́габах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагаблё́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дагаблё́ваны |
дагаблё́ваная |
дагаблё́ванае |
дагаблё́ваныя |
| Р. |
дагаблё́ванага |
дагаблё́ванай дагаблё́ванае |
дагаблё́ванага |
дагаблё́ваных |
| Д. |
дагаблё́ванаму |
дагаблё́ванай |
дагаблё́ванаму |
дагаблё́ваным |
| В. |
дагаблё́ваны |
дагаблё́ваную |
дагаблё́ванае |
дагаблё́ваныя |
| Т. |
дагаблё́ваным |
дагаблё́ванай дагаблё́ванаю |
дагаблё́ваным |
дагаблё́ванымі |
| М. |
дагаблё́ваным |
дагаблё́ванай |
дагаблё́ваным |
дагаблё́ваных |
Кароткая форма: дагаблё́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012.