давясло́ўваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. давясло́ўваю давясло́ўваем
2-я ас. давясло́ўваеш давясло́ўваеце
3-я ас. давясло́ўвае давясло́ўваюць
Прошлы час
м. давясло́ўваў давясло́ўвалі
ж. давясло́ўвала
н. давясло́ўвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час давясло́ўваючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)