Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўты́чны аўты́чная аўты́чнае аўты́чныя
Р. аўты́чнага аўты́чнай
аўты́чнае
аўты́чнага аўты́чных
Д. аўты́чнаму аўты́чнай аўты́чнаму аўты́чным
В. аўты́чны (неадуш.)
аўты́чнага (адуш.)
аўты́чную аўты́чнае аўты́чныя (неадуш.)
аўты́чных (адуш.)
Т. аўты́чным аўты́чнай
аўты́чнаю
аўты́чным аўты́чнымі
М. аўты́чным аўты́чнай аўты́чным аўты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтэ́нтык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтэ́нтык аўтэ́нтыкі
Р. аўтэ́нтыка аўтэ́нтыкаў
Д. аўтэ́нтыку аўтэ́нтыкам
В. аўтэ́нтык аўтэ́нтыкі
Т. аўтэ́нтыкам аўтэ́нтыкамі
М. аўтэ́нтыку аўтэ́нтыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтэнтыфікава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аўтэнтыфікава́на - -

аўтэнтыфікаваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтэнтыфікаваны аўтэнтыфікаваная аўтэнтыфікаванае аўтэнтыфікаваныя
Р. аўтэнтыфікаванага аўтэнтыфікаванай
аўтэнтыфікаванае
аўтэнтыфікаванага аўтэнтыфікаваных
Д. аўтэнтыфікаванаму аўтэнтыфікаванай аўтэнтыфікаванаму аўтэнтыфікаваным
В. аўтэнтыфікаваны
аўтэнтыфікаванага
аўтэнтыфікаваную аўтэнтыфікаванае аўтэнтыфікаваныя
Т. аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаванай
аўтэнтыфікаванаю
аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаванымі
М. аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаванай аўтэнтыфікаваным аўтэнтыфікаваных

аўтэнтыфікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтэнтыфікава́ны аўтэнтыфікава́ная аўтэнтыфікава́нае аўтэнтыфікава́ныя
Р. аўтэнтыфікава́нага аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́нае
аўтэнтыфікава́нага аўтэнтыфікава́ных
Д. аўтэнтыфікава́наму аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́наму аўтэнтыфікава́ным
В. аўтэнтыфікава́ны
аўтэнтыфікава́нага
аўтэнтыфікава́ную аўтэнтыфікава́нае аўтэнтыфікава́ныя
Т. аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́наю
аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́нымі
М. аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́ных

Кароткая форма: аўтэнтыфікава́на.

аўтэнтыфікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтэнтыфікава́ны аўтэнтыфікава́ная аўтэнтыфікава́нае аўтэнтыфікава́ныя
Р. аўтэнтыфікава́нага аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́нае
аўтэнтыфікава́нага аўтэнтыфікава́ных
Д. аўтэнтыфікава́наму аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́наму аўтэнтыфікава́ным
В. аўтэнтыфікава́ны
аўтэнтыфікава́нага
аўтэнтыфікава́ную аўтэнтыфікава́нае аўтэнтыфікава́ныя
Т. аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́най
аўтэнтыфікава́наю
аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́нымі
М. аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́ным аўтэнтыфікава́ных

Кароткая форма: аўтэнтыфікава́на.

аўтэнтыфікаваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аўтэнтыфікую аўтэнтыфікуем
2-я ас. аўтэнтыфікуеш аўтэнтыфікуеце
3-я ас. аўтэнтыфікуе аўтэнтыфікуюць
Прошлы час
м. аўтэнтыфікаваў аўтэнтыфікавалі
ж. аўтэнтыфікавала
н. аўтэнтыфікавала
Загадны лад
2-я ас. аўтэнтыфікуй аўтэнтыфікуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аўтэнтыфікуючы

аўтэнтыфікаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аўтэнтыфікую аўтэнтыфікуем
2-я ас. аўтэнтыфікуеш аўтэнтыфікуеце
3-я ас. аўтэнтыфікуе аўтэнтыфікуюць
Прошлы час
м. аўтэнтыфікаваў аўтэнтыфікавалі
ж. аўтэнтыфікавала
н. аўтэнтыфікавала
Загадны лад
2-я ас. аўтэнтыфікуй аўтэнтыфікуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час аўтэнтыфікаваўшы

аўтэнтыфіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтэнтыфіка́цыя
Р. аўтэнтыфіка́цыі
Д. аўтэнтыфіка́цыі
В. аўтэнтыфіка́цыю
Т. аўтэнтыфіка́цыяй
аўтэнтыфіка́цыяю
М. аўтэнтыфіка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

аўтэнты́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
аўтэнты́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.