аўтэ́нтык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтэ́нтык |
аўтэ́нтыкі |
Р. |
аўтэ́нтыка |
аўтэ́нтыкаў |
Д. |
аўтэ́нтыку |
аўтэ́нтыкам |
В. |
аўтэ́нтык |
аўтэ́нтыкі |
Т. |
аўтэ́нтыкам |
аўтэ́нтыкамі |
М. |
аўтэ́нтыку |
аўтэ́нтыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтэнтыфікава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
аўтэнтыфікава́на |
- |
- |
аўтэнтыфікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтэнтыфікава́ны |
аўтэнтыфікава́ная |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
Р. |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ных |
Д. |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́ным |
В. |
аўтэнтыфікава́ны аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ную |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
Т. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́наю |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́нымі |
М. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́ных |
Кароткая форма: аўтэнтыфікава́на.
аўтэнтыфікава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтэнтыфікава́ны |
аўтэнтыфікава́ная |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
Р. |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ных |
Д. |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́наму |
аўтэнтыфікава́ным |
В. |
аўтэнтыфікава́ны аўтэнтыфікава́нага |
аўтэнтыфікава́ную |
аўтэнтыфікава́нае |
аўтэнтыфікава́ныя |
Т. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най аўтэнтыфікава́наю |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́нымі |
М. |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́най |
аўтэнтыфікава́ным |
аўтэнтыфікава́ных |
Кароткая форма: аўтэнтыфікава́на.
аўтэнтыфікаваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аўтэнтыфікую |
аўтэнтыфікуем |
2-я ас. |
аўтэнтыфікуеш |
аўтэнтыфікуеце |
3-я ас. |
аўтэнтыфікуе |
аўтэнтыфікуюць |
Прошлы час |
м. |
аўтэнтыфікаваў |
аўтэнтыфікавалі |
ж. |
аўтэнтыфікавала |
н. |
аўтэнтыфікавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аўтэнтыфікуй |
аўтэнтыфікуйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аўтэнтыфікуючы |
аўтэнтыфікаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аўтэнтыфікую |
аўтэнтыфікуем |
2-я ас. |
аўтэнтыфікуеш |
аўтэнтыфікуеце |
3-я ас. |
аўтэнтыфікуе |
аўтэнтыфікуюць |
Прошлы час |
м. |
аўтэнтыфікаваў |
аўтэнтыфікавалі |
ж. |
аўтэнтыфікавала |
н. |
аўтэнтыфікавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аўтэнтыфікуй |
аўтэнтыфікуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аўтэнтыфікаваўшы |
аўтэнтыфіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтэнтыфіка́цыя |
Р. |
аўтэнтыфіка́цыі |
Д. |
аўтэнтыфіка́цыі |
В. |
аўтэнтыфіка́цыю |
Т. |
аўтэнтыфіка́цыяй аўтэнтыфіка́цыяю |
М. |
аўтэнтыфіка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.