зняве́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зняве́ру |
зняве́рым |
2-я ас. |
зняве́рыш |
зняве́рыце |
3-я ас. |
зняве́рыць |
зняве́раць |
Прошлы час |
м. |
зняве́рыў |
зняве́рылі |
ж. |
зняве́рыла |
н. |
зняве́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зняве́р |
зняве́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зняве́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зняве́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зняве́чанасць |
Р. |
зняве́чанасці |
Д. |
зняве́чанасці |
В. |
зняве́чанасць |
Т. |
зняве́чанасцю |
М. |
зняве́чанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зняве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зняве́чанне |
Р. |
зняве́чання |
Д. |
зняве́чанню |
В. |
зняве́чанне |
Т. |
зняве́чаннем |
М. |
зняве́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зняве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зняве́чаны |
зняве́чаная |
зняве́чанае |
зняве́чаныя |
Р. |
зняве́чанага |
зняве́чанай зняве́чанае |
зняве́чанага |
зняве́чаных |
Д. |
зняве́чанаму |
зняве́чанай |
зняве́чанаму |
зняве́чаным |
В. |
зняве́чаны (неадуш.) зняве́чанага (адуш.) |
зняве́чаную |
зняве́чанае |
зняве́чаныя (неадуш.) зняве́чаных (адуш.) |
Т. |
зняве́чаным |
зняве́чанай зняве́чанаю |
зняве́чаным |
зняве́чанымі |
М. |
зняве́чаным |
зняве́чанай |
зняве́чаным |
зняве́чаных |
Кароткая форма: зняве́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зняве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зняве́чванне |
Р. |
зняве́чвання |
Д. |
зняве́чванню |
В. |
зняве́чванне |
Т. |
зняве́чваннем |
М. |
зняве́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зняве́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зняве́чваюся |
зняве́чваемся |
2-я ас. |
зняве́чваешся |
зняве́чваецеся |
3-я ас. |
зняве́чваецца |
зняве́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
зняве́чваўся |
зняве́чваліся |
ж. |
зняве́чвалася |
н. |
зняве́чвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зняве́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зняве́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зняве́чваю |
зняве́чваем |
2-я ас. |
зняве́чваеш |
зняве́чваеце |
3-я ас. |
зняве́чвае |
зняве́чваюць |
Прошлы час |
м. |
зняве́чваў |
зняве́чвалі |
ж. |
зняве́чвала |
н. |
зняве́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зняве́чвай |
зняве́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зняве́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зняве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зняве́чуся |
зняве́чымся |
2-я ас. |
зняве́чышся |
зняве́чыцеся |
3-я ас. |
зняве́чыцца |
зняве́чацца |
Прошлы час |
м. |
зняве́чыўся |
зняве́чыліся |
ж. |
зняве́чылася |
н. |
зняве́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зняве́чся |
зняве́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зняве́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зняве́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зняве́чу |
зняве́чым |
2-я ас. |
зняве́чыш |
зняве́чыце |
3-я ас. |
зняве́чыць |
зняве́чаць |
Прошлы час |
м. |
зняве́чыў |
зняве́чылі |
ж. |
зняве́чыла |
н. |
зняве́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зняве́ч |
зняве́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зняве́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.