зняве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняве́чаны зняве́чаная зняве́чанае зняве́чаныя
Р. зняве́чанага зняве́чанай
зняве́чанае		 зняве́чанага зняве́чаных
Д. зняве́чанаму зняве́чанай зняве́чанаму зняве́чаным
В. зняве́чаны (неадуш.)
зняве́чанага (адуш.)		 зняве́чаную зняве́чанае зняве́чаныя (неадуш.)
зняве́чаных (адуш.)
Т. зняве́чаным зняве́чанай
зняве́чанаю		 зняве́чаным зняве́чанымі
М. зняве́чаным зняве́чанай зняве́чаным зняве́чаных

Кароткая форма: зняве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)