вы́працаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́працую |
вы́працуем |
2-я ас. |
вы́працуеш |
вы́працуеце |
3-я ас. |
вы́працуе |
вы́працуюць |
Прошлы час |
м. |
вы́працаваў |
вы́працавалі |
ж. |
вы́працавала |
н. |
вы́працавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́працуй |
вы́працуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́працаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпрацо́ўваемы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выпрацо́ўваемы |
выпрацо́ўваемая |
выпрацо́ўваемае |
выпрацо́ўваемыя |
Р. |
выпрацо́ўваемага |
выпрацо́ўваемай выпрацо́ўваемае |
выпрацо́ўваемага |
выпрацо́ўваемых |
Д. |
выпрацо́ўваемаму |
выпрацо́ўваемай |
выпрацо́ўваемаму |
выпрацо́ўваемым |
В. |
выпрацо́ўваемы выпрацо́ўваемага |
выпрацо́ўваемую |
выпрацо́ўваемае |
выпрацо́ўваемыя |
Т. |
выпрацо́ўваемым |
выпрацо́ўваемай выпрацо́ўваемаю |
выпрацо́ўваемым |
выпрацо́ўваемымі |
М. |
выпрацо́ўваемым |
выпрацо́ўваемай |
выпрацо́ўваемым |
выпрацо́ўваемых |
выпрацо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпрацо́ўванне |
Р. |
выпрацо́ўвання |
Д. |
выпрацо́ўванню |
В. |
выпрацо́ўванне |
Т. |
выпрацо́ўваннем |
М. |
выпрацо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
выпрацо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выпрацо́ўваецца |
выпрацо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
выпрацо́ўваўся |
выпрацо́ўваліся |
ж. |
выпрацо́ўвалася |
н. |
выпрацо́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпрацо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпрацо́ўваю |
выпрацо́ўваем |
2-я ас. |
выпрацо́ўваеш |
выпрацо́ўваеце |
3-я ас. |
выпрацо́ўвае |
выпрацо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
выпрацо́ўваў |
выпрацо́ўвалі |
ж. |
выпрацо́ўвала |
н. |
выпрацо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпрацо́ўвай |
выпрацо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпрацо́ўваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выпрацо́ўка |
выпрацо́ўкі |
Р. |
выпрацо́ўкі |
выпрацо́вак |
Д. |
выпрацо́ўцы |
выпрацо́ўкам |
В. |
выпрацо́ўку |
выпрацо́ўкі |
Т. |
выпрацо́ўкай выпрацо́ўкаю |
выпрацо́ўкамі |
М. |
выпрацо́ўцы |
выпрацо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выпрацо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выпрацо́ўшчык |
выпрацо́ўшчыкі |
Р. |
выпрацо́ўшчыка |
выпрацо́ўшчыкаў |
Д. |
выпрацо́ўшчыку |
выпрацо́ўшчыкам |
В. |
выпрацо́ўшчыка |
выпрацо́ўшчыкаў |
Т. |
выпрацо́ўшчыкам |
выпрацо́ўшчыкамі |
М. |
выпрацо́ўшчыку |
выпрацо́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́праць
‘да праць’
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́перу |
вы́перам |
2-я ас. |
вы́пераш |
вы́пераце |
3-я ас. |
вы́пера |
вы́перуць |
Прошлы час |
м. |
вы́праў |
вы́пралі |
ж. |
вы́прала |
н. |
вы́прала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́перы |
вы́перыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́праўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́праць
‘да прэць’
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́прае |
вы́праюць |
Прошлы час |
м. |
вы́праў |
вы́пралі |
ж. |
вы́прала |
н. |
вы́прала |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.