выпрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выпрацо́ўка выпрацо́ўкі
Р. выпрацо́ўкі выпрацо́вак
Д. выпрацо́ўцы выпрацо́ўкам
В. выпрацо́ўку выпрацо́ўкі
Т. выпрацо́ўкай
выпрацо́ўкаю		 выпрацо́ўкамі
М. выпрацо́ўцы выпрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)