вербава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вербава́ны |
вербава́ная |
вербава́нае |
вербава́ныя |
Р. |
вербава́нага |
вербава́най вербава́нае |
вербава́нага |
вербава́ных |
Д. |
вербава́наму |
вербава́най |
вербава́наму |
вербава́ным |
В. |
вербава́ны (неадуш.) вербава́нага (адуш.) |
вербава́ную |
вербава́нае |
вербава́ныя (неадуш.) вербава́ных (адуш.) |
Т. |
вербава́ным |
вербава́най вербава́наю |
вербава́ным |
вербава́нымі |
М. |
вербава́ным |
вербава́най |
вербава́ным |
вербава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вербава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярбу́юся |
вярбу́емся |
2-я ас. |
вярбу́ешся |
вярбу́ецеся |
3-я ас. |
вярбу́ецца |
вярбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
вербава́ўся |
вербава́ліся |
ж. |
вербава́лася |
н. |
вербава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярбу́йся |
вярбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярбу́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вербава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вярбу́ю |
вярбу́ем |
2-я ас. |
вярбу́еш |
вярбу́еце |
3-я ас. |
вярбу́е |
вярбу́юць |
Прошлы час |
м. |
вербава́ў |
вербава́лі |
ж. |
вербава́ла |
н. |
вербава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вярбу́й |
вярбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вярбу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ве́рбавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ве́рбавічы |
Р. |
Ве́рбавіч Ве́рбавічаў |
Д. |
Ве́рбавічам |
В. |
Ве́рбавічы |
Т. |
Ве́рбавічамі |
М. |
Ве́рбавічах |
вербакве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
вербакве́тныя |
Р. |
вербакве́тных |
Д. |
вербакве́тным |
В. |
вербакве́тныя |
Т. |
вербакве́тнымі |
М. |
вербакве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Ве́рбалаты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ве́рбалаты |
Р. |
Ве́рбалат Ве́рбалатаў |
Д. |
Ве́рбалатам |
В. |
Ве́рбалаты |
Т. |
Ве́рбалатамі |
М. |
Ве́рбалатах |
вербалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вербалізава́ны |
вербалізава́ная |
вербалізава́нае |
вербалізава́ныя |
Р. |
вербалізава́нага |
вербалізава́най вербалізава́нае |
вербалізава́нага |
вербалізава́ных |
Д. |
вербалізава́наму |
вербалізава́най |
вербалізава́наму |
вербалізава́ным |
В. |
вербалізава́ны (неадуш.) вербалізава́нага (адуш.) |
вербалізава́ную |
вербалізава́нае |
вербалізава́ныя (неадуш.) вербалізава́ных (адуш.) |
Т. |
вербалізава́ным |
вербалізава́най вербалізава́наю |
вербалізава́ным |
вербалізава́нымі |
М. |
вербалізава́ным |
вербалізава́най |
вербалізава́ным |
вербалізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.