працвіта́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
працвіта́ю |
працвіта́ем |
| 2-я ас. |
працвіта́еш |
працвіта́еце |
| 3-я ас. |
працвіта́е |
працвіта́юць |
| Прошлы час |
| м. |
працвіта́ў |
працвіта́лі |
| ж. |
працвіта́ла |
| н. |
працвіта́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
працвіта́й |
працвіта́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
працвіта́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
працвіта́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
працвіта́ючы |
працвіта́ючая |
працвіта́ючае |
працвіта́ючыя |
| Р. |
працвіта́ючага |
працвіта́ючай працвіта́ючае |
працвіта́ючага |
працвіта́ючых |
| Д. |
працвіта́ючаму |
працвіта́ючай |
працвіта́ючаму |
працвіта́ючым |
| В. |
працвіта́ючы працвіта́ючага |
працвіта́ючую |
працвіта́ючае |
працвіта́ючыя |
| Т. |
працвіта́ючым |
працвіта́ючай працвіта́ючаю |
працвіта́ючым |
працвіта́ючымі |
| М. |
працвіта́ючым |
працвіта́ючай |
працвіта́ючым |
працвіта́ючых |
Крыніцы:
sbm2012.
працві́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
працві́чаны |
працві́чаная |
працві́чанае |
працві́чаныя |
| Р. |
працві́чанага |
працві́чанай працві́чанае |
працві́чанага |
працві́чаных |
| Д. |
працві́чанаму |
працві́чанай |
працві́чанаму |
працві́чаным |
| В. |
працві́чаны (неадуш.) працві́чанага (адуш.) |
працві́чаную |
працві́чанае |
працві́чаныя (неадуш.) працві́чаных (адуш.) |
| Т. |
працві́чаным |
працві́чанай працві́чанаю |
працві́чаным |
працві́чанымі |
| М. |
працві́чаным |
працві́чанай |
працві́чаным |
працві́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
працві́чваць
‘вучыць, муштраваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
працві́чваю |
працві́чваем |
| 2-я ас. |
працві́чваеш |
працві́чваеце |
| 3-я ас. |
працві́чвае |
працві́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
працві́чваў |
працві́чвалі |
| ж. |
працві́чвала |
| н. |
працві́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
працві́чвай |
працві́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
працві́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
працві́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
працві́чка |
| Р. |
працві́чкі |
| Д. |
працві́чцы |
| В. |
працві́чку |
| Т. |
працві́чкай працві́чкаю |
| М. |
працві́чцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
працві́чыць
‘правучыць, навучыць, вымуштраваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
працві́чу |
працві́чым |
| 2-я ас. |
працві́чыш |
працві́чыце |
| 3-я ас. |
працві́чыць |
працві́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
працві́чыў |
працві́чылі |
| ж. |
працві́чыла |
| н. |
працві́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
працві́ч |
працві́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
працві́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
працвы́ркаць
‘утварыць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); праліцца струменьчыкамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
працвы́ркае |
працвы́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
працвы́ркаў |
працвы́ркалі |
| ж. |
працвы́ркала |
| н. |
працвы́ркала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
працвы́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.