працві́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| працві́чка | |
| працві́чкі | |
| працві́чцы | |
| працві́чку | |
| працві́чкай працві́чкаю |
|
| працві́чцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)