працві́чваць

‘вучыць, муштраваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. працві́чваю працві́чваем
2-я ас. працві́чваеш працві́чваеце
3-я ас. працві́чвае працві́чваюць
Прошлы час
м. працві́чваў працві́чвалі
ж. працві́чвала
н. працві́чвала
Загадны лад
2-я ас. працві́чвай працві́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час працві́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)