выцмы́гваць
‘выбягаць, выскокваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцмы́гваю |
выцмы́гваем |
| 2-я ас. |
выцмы́гваеш |
выцмы́гваеце |
| 3-я ас. |
выцмы́гвае |
выцмы́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцмы́гваў |
выцмы́гвалі |
| ж. |
выцмы́гвала |
| н. |
выцмы́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцмы́гвай |
выцмы́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцмы́гваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цмыгнуць
‘выбегчы, выскачыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цмыгну |
вы́цмыгнем |
| 2-я ас. |
вы́цмыгнеш |
вы́цмыгнеце |
| 3-я ас. |
вы́цмыгне |
вы́цмыгнуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цмыгнуў |
вы́цмыгнулі |
| ж. |
вы́цмыгнула |
| н. |
вы́цмыгнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цмыгні |
вы́цмыгніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цмыгнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цубіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цублю |
вы́цубім |
| 2-я ас. |
вы́цубіш |
вы́цубіце |
| 3-я ас. |
вы́цубіць |
вы́цубяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цубіў |
вы́цубілі |
| ж. |
вы́цубіла |
| н. |
вы́цубіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цубі |
вы́цубіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цубіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цуджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́цуджаны |
вы́цуджаная |
вы́цуджанае |
вы́цуджаныя |
| Р. |
вы́цуджанага |
вы́цуджанай вы́цуджанае |
вы́цуджанага |
вы́цуджаных |
| Д. |
вы́цуджанаму |
вы́цуджанай |
вы́цуджанаму |
вы́цуджаным |
| В. |
вы́цуджаны (неадуш.) вы́цуджанага (адуш.) |
вы́цуджаную |
вы́цуджанае |
вы́цуджаныя (неадуш.) вы́цуджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́цуджаным |
вы́цуджанай вы́цуджанаю |
вы́цуджаным |
вы́цуджанымі |
| М. |
вы́цуджаным |
вы́цуджанай |
вы́цуджаным |
вы́цуджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцу́джваць
‘нацэджваць што-небудзь; рабіць што-небудзь нечаканае, дзіўнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцу́джваю |
выцу́джваем |
| 2-я ас. |
выцу́джваеш |
выцу́джваеце |
| 3-я ас. |
выцу́джвае |
выцу́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцу́джваў |
выцу́джвалі |
| ж. |
выцу́джвала |
| н. |
выцу́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцу́джвай |
выцу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцу́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цудзіць
‘нацадзіць што-небудзь; зрабіць што-небудзь нечаканае, дзіўнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цуджу |
вы́цудзім |
| 2-я ас. |
вы́цудзіш |
вы́цудзіце |
| 3-я ас. |
вы́цудзіць |
вы́цудзяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цудзіў |
вы́цудзілі |
| ж. |
вы́цудзіла |
| н. |
вы́цудзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цудзі |
вы́цудзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цудзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцу́кваць
‘падахвочваць, падбіваць, падбухторваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцу́кваю |
выцу́кваем |
| 2-я ас. |
выцу́кваеш |
выцу́кваеце |
| 3-я ас. |
выцу́квае |
выцу́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцу́кваў |
выцу́квалі |
| ж. |
выцу́квала |
| н. |
выцу́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцу́квай |
выцу́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцу́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цукнуць
‘падахвоціць, падбіць, падбухторыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цукну |
вы́цукнем |
| 2-я ас. |
вы́цукнеш |
вы́цукнеце |
| 3-я ас. |
вы́цукне |
вы́цукнуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цукнуў |
вы́цукнулі |
| ж. |
вы́цукнула |
| н. |
вы́цукнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цукні |
вы́цукніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цукнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцура́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выцура́нне |
| Р. |
выцура́ння |
| Д. |
выцура́нню |
| В. |
выцура́нне |
| Т. |
выцура́ннем |
| М. |
выцура́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цурацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цураюся |
вы́цураемся |
| 2-я ас. |
вы́цураешся |
вы́цураецеся |
| 3-я ас. |
вы́цураецца |
вы́цураюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цураўся |
вы́цураліся |
| ж. |
вы́цуралася |
| н. |
вы́цуралася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́цурайся |
вы́цурайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цураўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.