тэмперава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэмперава́ны |
тэмперава́ная |
тэмперава́нае |
тэмперава́ныя |
| Р. |
тэмперава́нага |
тэмперава́най
тэмперава́нае |
тэмперава́нага |
тэмперава́ных |
| Д. |
тэмперава́наму |
тэмперава́най |
тэмперава́наму |
тэмперава́ным |
| В. |
тэмперава́ны (неадуш.)
тэмперава́нага (адуш.) |
тэмперава́ную |
тэмперава́нае |
тэмперава́ныя (неадуш.)
тэмперава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэмперава́ным |
тэмперава́най
тэмперава́наю |
тэмперава́ным |
тэмперава́нымі |
| М. |
тэмперава́ным |
тэмперава́най |
тэмперава́ным |
тэмперава́ных |
Кароткая форма: тэмперава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмперава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэмперава́ны |
тэмперава́ная |
тэмперава́нае |
тэмперава́ныя |
| Р. |
тэмперава́нага |
тэмперава́най
тэмперава́нае |
тэмперава́нага |
тэмперава́ных |
| Д. |
тэмперава́наму |
тэмперава́най |
тэмперава́наму |
тэмперава́ным |
| В. |
тэмперава́ны (неадуш.)
тэмперава́нага (адуш.) |
тэмперава́ную |
тэмперава́нае |
тэмперава́ныя (неадуш.)
тэмперава́ных (адуш.) |
| Т. |
тэмперава́ным |
тэмперава́най
тэмперава́наю |
тэмперава́ным |
тэмперава́нымі |
| М. |
тэмперава́ным |
тэмперава́най |
тэмперава́ным |
тэмперава́ных |
Кароткая форма: тэмперава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмперава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
тэмперу́ецца |
тэмперу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
тэмперава́ўся |
тэмперава́ліся |
| ж. |
тэмперава́лася |
| н. |
тэмперава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэмперава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тэмперу́ю |
тэмперу́ем |
| 2-я ас. |
тэмперу́еш |
тэмперу́еце |
| 3-я ас. |
тэмперу́е |
тэмперу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
тэмперава́ў |
тэмперава́лі |
| ж. |
тэмперава́ла |
| н. |
тэмперава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
тэмперу́й |
тэмперу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
тэмперу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэмперава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тэмперу́ю |
тэмперу́ем |
| 2-я ас. |
тэмперу́еш |
тэмперу́еце |
| 3-я ас. |
тэмперу́е |
тэмперу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
тэмперава́ў |
тэмперава́лі |
| ж. |
тэмперава́ла |
| н. |
тэмперава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
тэмперу́й |
тэмперу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
тэмперава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэмпера́мент
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэмпера́мент |
тэмпера́менты |
| Р. |
тэмпера́менту |
тэмпера́ментаў |
| Д. |
тэмпера́менту |
тэмпера́ментам |
| В. |
тэмпера́мент |
тэмпера́менты |
| Т. |
тэмпера́ментам |
тэмпера́ментамі |
| М. |
тэмпера́менце |
тэмпера́ментах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмпера́ментна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| тэмпера́ментна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
тэмпера́ментнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэмпера́ментнасць |
| Р. |
тэмпера́ментнасці |
| Д. |
тэмпера́ментнасці |
| В. |
тэмпера́ментнасць |
| Т. |
тэмпера́ментнасцю |
| М. |
тэмпера́ментнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмпера́ментны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэмпера́ментны |
тэмпера́ментная |
тэмпера́ментнае |
тэмпера́ментныя |
| Р. |
тэмпера́ментнага |
тэмпера́ментнай
тэмпера́ментнае |
тэмпера́ментнага |
тэмпера́ментных |
| Д. |
тэмпера́ментнаму |
тэмпера́ментнай |
тэмпера́ментнаму |
тэмпера́ментным |
| В. |
тэмпера́ментны (неадуш.)
тэмпера́ментнага (адуш.) |
тэмпера́ментную |
тэмпера́ментнае |
тэмпера́ментныя (неадуш.)
тэмпера́ментных (адуш.) |
| Т. |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментнай
тэмпера́ментнаю |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментнымі |
| М. |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментнай |
тэмпера́ментным |
тэмпера́ментных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэмперату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэмперату́ра |
тэмперату́ры |
| Р. |
тэмперату́ры |
тэмперату́р |
| Д. |
тэмперату́ры |
тэмперату́рам |
| В. |
тэмперату́ру |
тэмперату́ры |
| Т. |
тэмперату́рай
тэмперату́раю |
тэмперату́рамі |
| М. |
тэмперату́ры |
тэмперату́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.