парале́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парале́льны |
парале́льная |
парале́льнае |
парале́льныя |
| Р. |
парале́льнага |
парале́льнай парале́льнае |
парале́льнага |
парале́льных |
| Д. |
парале́льнаму |
парале́льнай |
парале́льнаму |
парале́льным |
| В. |
парале́льны (неадуш.) парале́льнага (адуш.) |
парале́льную |
парале́льнае |
парале́льныя (неадуш.) парале́льных (адуш.) |
| Т. |
парале́льным |
парале́льнай парале́льнаю |
парале́льным |
парале́льнымі |
| М. |
парале́льным |
парале́льнай |
парале́льным |
парале́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паралё́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паралё́т |
паралё́ты |
| Р. |
паралё́та |
паралё́таў |
| Д. |
паралё́ту |
паралё́там |
| В. |
паралё́т |
паралё́ты |
| Т. |
паралё́там |
паралё́тамі |
| М. |
паралё́це |
паралё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
паралізава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паралізава́насць |
| Р. |
паралізава́насці |
| Д. |
паралізава́насці |
| В. |
паралізава́насць |
| Т. |
паралізава́насцю |
| М. |
паралізава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паралізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паралізава́нне |
| Р. |
паралізава́ння |
| Д. |
паралізава́нню |
| В. |
паралізава́нне |
| Т. |
паралізава́ннем |
| М. |
паралізава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паралізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паралізава́ны |
паралізава́ная |
паралізава́нае |
паралізава́ныя |
| Р. |
паралізава́нага |
паралізава́най паралізава́нае |
паралізава́нага |
паралізава́ных |
| Д. |
паралізава́наму |
паралізава́най |
паралізава́наму |
паралізава́ным |
| В. |
паралізава́ны (неадуш.) паралізава́нага (адуш.) |
паралізава́ную |
паралізава́нае |
паралізава́ныя (неадуш.) паралізава́ных (адуш.) |
| Т. |
паралізава́ным |
паралізава́най паралізава́наю |
паралізава́ным |
паралізава́нымі |
| М. |
паралізава́ным |
паралізава́най |
паралізава́ным |
паралізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паралізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паралізава́ны |
паралізава́ная |
паралізава́нае |
паралізава́ныя |
| Р. |
паралізава́нага |
паралізава́най паралізава́нае |
паралізава́нага |
паралізава́ных |
| Д. |
паралізава́наму |
паралізава́най |
паралізава́наму |
паралізава́ным |
| В. |
паралізава́ны (неадуш.) паралізава́нага (адуш.) |
паралізава́ную |
паралізава́нае |
паралізава́ныя (неадуш.) паралізава́ных (адуш.) |
| Т. |
паралізава́ным |
паралізава́най паралізава́наю |
паралізава́ным |
паралізава́нымі |
| М. |
паралізава́ным |
паралізава́най |
паралізава́ным |
паралізава́ных |
Кароткая форма: паралізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.