Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Кло́ўсі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кло́ўсі
Р. Кло́ўсяў
Д. Кло́ўсям
В. Кло́ўсі
Т. Кло́ўсямі
М. Кло́ўсях

кло́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кло́цік кло́цікі
Р. кло́ціка кло́цікаў
Д. кло́ціку кло́цікам
В. кло́цік кло́цікі
Т. кло́цікам кло́цікамі
М. кло́ціку кло́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кло́цікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кло́цікавы кло́цікавая кло́цікавае кло́цікавыя
Р. кло́цікавага кло́цікавай
кло́цікавае
кло́цікавага кло́цікавых
Д. кло́цікаваму кло́цікавай кло́цікаваму кло́цікавым
В. кло́цікавы (неадуш.)
кло́цікавага (адуш.)
кло́цікавую кло́цікавае кло́цікавыя (неадуш.)
кло́цікавых (адуш.)
Т. кло́цікавым кло́цікавай
кло́цікаваю
кло́цікавым кло́цікавымі
М. кло́цікавым кло́цікавай кло́цікавым кло́цікавых

Крыніцы: piskunou2012.

Кло́чкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кло́чкава
Р. Кло́чкава
Д. Кло́чкаву
В. Кло́чкава
Т. Кло́чкавам
М. Кло́чкаве

Кло́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кло́чкі
Р. Кло́чак
Кло́чкаў
Д. Кло́чкам
В. Кло́чкі
Т. Кло́чкамі
М. Кло́чках

клуа́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клуа́тр клуа́тры
Р. клуа́тра клуа́траў
Д. клуа́тру клуа́трам
В. клуа́тр клуа́тры
Т. клуа́трам клуа́трамі
М. клуа́тры клуа́трах

Крыніцы: piskunou2012.

клу́б

‘будынак, памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клу́б клу́бы
Р. клу́ба клу́баў
Д. клу́бу клу́бам
В. клу́б клу́бы
Т. клу́бам клу́бамі
М. клу́бе клу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

клу́б

‘маса дыму, пылу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клу́б клубы́
Р. клуба́ клубо́ў
Д. клубу́ клуба́м
В. клу́б клубы́
Т. клубо́м клуба́мі
М. клубе́ клуба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

клу́б

‘маса дыму, пылу і інш.; верхняя частка бядра’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клу́б клубы́
Р. клуба́ клубо́ў
Д. клубу́ клуба́м
В. клу́б клубы́
Т. клубо́м клуба́мі
М. клубе́ клуба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

клубану́ць

‘узняць клубамі пыл, дым, пару і пад.; узняцца клубамі, звіцца, ускружыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. клубану́ клубанё́м
2-я ас. клубане́ш клубаняце́
3-я ас. клубане́ клубану́ць
Прошлы час
м. клубану́ў клубану́лі
ж. клубану́ла
н. клубану́ла
Загадны лад
2-я ас. клубані́ клубані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час клубану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.