клу́б
‘будынак, памяшканне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
клу́б | клу́бы | |
клу́ба | клу́баў | |
клу́бу | клу́бам | |
клу́б | клу́бы | |
клу́бам | клу́бамі | |
клу́бе | клу́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)