клубану́ць

‘узняць клубамі пыл, дым, пару і пад.; узняцца клубамі, звіцца, ускружыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. клубану́ клубанё́м
2-я ас. клубане́ш клубаняце́
3-я ас. клубане́ клубану́ць
Прошлы час
м. клубану́ў клубану́лі
ж. клубану́ла
н. клубану́ла
Загадны лад
2-я ас. клубані́ клубані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час клубану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)