клубану́ць
‘узняць клубамі пыл, дым, пару і пад.; узняцца клубамі, звіцца, ускружыцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
клубану́ | клубанё́м | |
клубане́ш | клубаняце́ | |
клубане́ | клубану́ць | |
Прошлы час | ||
клубану́ў | клубану́лі | |
клубану́ла | ||
клубану́ла | ||
Загадны лад | ||
клубані́ | клубані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
клубану́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)