давэ́ндзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давэ́нджу |
давэ́ндзім |
| 2-я ас. |
давэ́ндзіш |
давэ́ндзіце |
| 3-я ас. |
давэ́ндзіць |
давэ́ндзяць |
| Прошлы час |
| м. |
давэ́ндзіў |
давэ́ндзілі |
| ж. |
давэ́ндзіла |
| н. |
давэ́ндзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давэ́ндзі |
давэ́ндзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
давэ́ндзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
давяда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
давяда́нне |
| Р. |
давяда́ння |
| Д. |
давяда́нню |
| В. |
давяда́нне |
| Т. |
давяда́ннем |
| М. |
давяда́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
давяда́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
давяда́ннік |
давяда́ннікі |
| Р. |
давяда́нніка |
давяда́ннікаў |
| Д. |
давяда́нніку |
давяда́ннікам |
| В. |
давяда́нніка |
давяда́ннікаў |
| Т. |
давяда́ннікам |
давяда́ннікамі |
| М. |
давяда́нніку |
давяда́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
давяда́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
давяда́нніца |
давяда́нніцы |
| Р. |
давяда́нніцы |
давяда́нніц |
| Д. |
давяда́нніцы |
давяда́нніцам |
| В. |
давяда́нніцу |
давяда́нніц |
| Т. |
давяда́нніцай давяда́нніцаю |
давяда́нніцамі |
| М. |
давяда́нніцы |
давяда́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
давяда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давяда́юся |
давяда́емся |
| 2-я ас. |
давяда́ешся |
давяда́ецеся |
| 3-я ас. |
давяда́ецца |
давяда́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
давяда́ўся |
давяда́ліся |
| ж. |
давяда́лася |
| н. |
давяда́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давяда́йся |
давяда́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
давяда́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
давядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
давядзе́нне |
| Р. |
давядзе́ння |
| Д. |
давядзе́нню |
| В. |
давядзе́нне |
| Т. |
давядзе́ннем |
| М. |
давядзе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
давя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
давя́заны |
давя́заная |
давя́занае |
давя́заныя |
| Р. |
давя́занага |
давя́занай давя́занае |
давя́занага |
давя́заных |
| Д. |
давя́занаму |
давя́занай |
давя́занаму |
давя́заным |
| В. |
давя́заны (неадуш.) давя́занага (адуш.) |
давя́заную |
давя́занае |
давя́заныя (неадуш.) давя́заных (адуш.) |
| Т. |
давя́заным |
давя́занай давя́занаю |
давя́заным |
давя́занымі |
| М. |
давя́заным |
давя́занай |
давя́заным |
давя́заных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
давя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
давя́заны |
давя́заная |
давя́занае |
давя́заныя |
| Р. |
давя́занага |
давя́занай давя́занае |
давя́занага |
давя́заных |
| Д. |
давя́занаму |
давя́занай |
давя́занаму |
давя́заным |
| В. |
давя́заны (неадуш.) давя́занага (адуш.) |
давя́заную |
давя́занае |
давя́заныя (неадуш.) давя́заных (адуш.) |
| Т. |
давя́заным |
давя́занай давя́занаю |
давя́заным |
давя́занымі |
| М. |
давя́заным |
давя́занай |
давя́заным |
давя́заных |
Кароткая форма: давя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
давяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
давяжу́ |
давя́жам |
| 2-я ас. |
давя́жаш |
давя́жаце |
| 3-я ас. |
давя́жа |
давя́жуць |
| Прошлы час |
| м. |
давяза́ў |
давяза́лі |
| ж. |
давяза́ла |
| н. |
давяза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
давяжы́ |
давяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
давяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
давя́званне |
| Р. |
давя́звання |
| Д. |
давя́званню |
| В. |
давя́званне |
| Т. |
давя́званнем |
| М. |
давя́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.