давяда́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. давяда́ннік давяда́ннікі
Р. давяда́нніка давяда́ннікаў
Д. давяда́нніку давяда́ннікам
В. давяда́нніка давяда́ннікаў
Т. давяда́ннікам давяда́ннікамі
М. давяда́нніку давяда́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)