Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гаро́тнічаць

‘перажываць гора, няшчасце’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гаро́тнічаю гаро́тнічаем
2-я ас. гаро́тнічаеш гаро́тнічаеце
3-я ас. гаро́тнічае гаро́тнічаюць
Прошлы час
м. гаро́тнічаў гаро́тнічалі
ж. гаро́тнічала
н. гаро́тнічала
Загадны лад
2-я ас. гаро́тнічай гаро́тнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гаро́тнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

гаро́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаро́тны гаро́тная гаро́тнае гаро́тныя
Р. гаро́тнага гаро́тнай
гаро́тнае		 гаро́тнага гаро́тных
Д. гаро́тнаму гаро́тнай гаро́тнаму гаро́тным
В. гаро́тны (неадуш.)
гаро́тнага (адуш.)		 гаро́тную гаро́тнае гаро́тныя (неадуш.)
гаро́тных (адуш.)
Т. гаро́тным гаро́тнай
гаро́тнаю		 гаро́тным гаро́тнымі
М. гаро́тным гаро́тнай гаро́тным гаро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаро́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаро́х
Р. гаро́ху
Д. гаро́ху
В. гаро́х
Т. гаро́хам
М. гаро́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарохааўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарохааўся́ны гарохааўся́ная гарохааўся́нае гарохааўся́ныя
Р. гарохааўся́нага гарохааўся́най
гарохааўся́нае		 гарохааўся́нага гарохааўся́ных
Д. гарохааўся́наму гарохааўся́най гарохааўся́наму гарохааўся́ным
В. гарохааўся́ны (неадуш.)
гарохааўся́нага (адуш.)		 гарохааўся́ную гарохааўся́нае гарохааўся́ныя (неадуш.)
гарохааўся́ных (адуш.)
Т. гарохааўся́ным гарохааўся́най
гарохааўся́наю		 гарохааўся́ным гарохааўся́нымі
М. гарохааўся́ным гарохааўся́най гарохааўся́ным гарохааўся́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Гаро́хава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гаро́хава
Р. Гаро́хава
Д. Гаро́хаву
В. Гаро́хава
Т. Гаро́хавам
М. Гаро́хаве

гаро́хава-аўся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаро́хава-аўся́ны гаро́хава-аўся́ная гаро́хава-аўся́нае гаро́хава-аўся́ныя
Р. гаро́хава-аўся́нага гаро́хава-аўся́най
гаро́хава-аўся́нае		 гаро́хава-аўся́нага гаро́хава-аўся́ных
Д. гаро́хава-аўся́наму гаро́хава-аўся́най гаро́хава-аўся́наму гаро́хава-аўся́ным
В. гаро́хава-аўся́ны (неадуш.)
гаро́хава-аўся́нага (адуш.)		 гаро́хава-аўся́ную гаро́хава-аўся́нае гаро́хава-аўся́ныя (неадуш.)
гаро́хава-аўся́ных (адуш.)
Т. гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́най
гаро́хава-аўся́наю		 гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́нымі
М. гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́най гаро́хава-аўся́ным гаро́хава-аўся́ных

Крыніцы: piskunou2012.

гаро́хавік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаро́хавік
Р. гаро́хавіку
Д. гаро́хавіку
В. гаро́хавік
Т. гаро́хавікам
М. гаро́хавіку

Крыніцы: piskunou2012.

гаро́хавінне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаро́хавінне
Р. гаро́хавіння
Д. гаро́хавінню
В. гаро́хавінне
Т. гаро́хавіннем
М. гаро́хавінні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаро́хавіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. гаро́хавіны
Р. гаро́хавін
Д. гаро́хавінам
В. гаро́хавіны
Т. гаро́хавінамі
М. гаро́хавінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаро́хавішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаро́хавішча
Р. гаро́хавішча
Д. гаро́хавішчу
В. гаро́хавішча
Т. гаро́хавішчам
М. гаро́хавішчы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.