Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
гдклрстхцчш

аўто́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўто́л
Р. аўто́лу
Д. аўто́лу
В. аўто́л
Т. аўто́лам
М. аўто́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўто́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўто́лавы аўто́лавая аўто́лавае аўто́лавыя
Р. аўто́лавага аўто́лавай
аўто́лавае		 аўто́лавага аўто́лавых
Д. аўто́лаваму аўто́лавай аўто́лаваму аўто́лавым
В. аўто́лавы
аўто́лавага		 аўто́лавую аўто́лавае аўто́лавыя
аўто́лавых
Т. аўто́лавым аўто́лавай
аўто́лаваю		 аўто́лавым аўто́лавымі
М. аўто́лавым аўто́лавай аўто́лавым аўто́лавых

Крыніцы: tsblm1996.

аўто́ліз

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўто́ліз
Р. аўто́лізу
Д. аўто́лізу
В. аўто́ліз
Т. аўто́лізам
М. аўто́лізе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аўто́лізны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўто́лізны аўто́лізная аўто́лізнае аўто́лізныя
Р. аўто́лізнага аўто́лізнай
аўто́лізнае		 аўто́лізнага аўто́лізных
Д. аўто́лізнаму аўто́лізнай аўто́лізнаму аўто́лізным
В. аўто́лізны (неадуш.)
аўто́лізнага (адуш.)		 аўто́лізную аўто́лізнае аўто́лізныя (неадуш.)
аўто́лізных (адуш.)
Т. аўто́лізным аўто́лізнай
аўто́лізнаю		 аўто́лізным аўто́лізнымі
М. аўто́лізным аўто́лізнай аўто́лізным аўто́лізных

Крыніцы: piskunou2012.

аўто́нім

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўто́нім аўто́німы
Р. аўто́німа аўто́німаў
Д. аўто́німу аўто́німам
В. аўто́нім аўто́німы
Т. аўто́німам аўто́німамі
М. аўто́німе аўто́німах

Крыніцы: piskunou2012.

аўто́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўто́рак аўто́ркі
Р. аўто́рка аўто́ркаў
Д. аўто́рку аўто́ркам
В. аўто́рак аўто́ркі
Т. аўто́ркам аўто́ркамі
М. аўто́рку аўто́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўто́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўто́ркавы аўто́ркавая аўто́ркавае аўто́ркавыя
Р. аўто́ркавага аўто́ркавай
аўто́ркавае		 аўто́ркавага аўто́ркавых
Д. аўто́ркаваму аўто́ркавай аўто́ркаваму аўто́ркавым
В. аўто́ркавы (неадуш.)
аўто́ркавага (адуш.)		 аўто́ркавую аўто́ркавае аўто́ркавыя (неадуш.)
аўто́ркавых (адуш.)
Т. аўто́ркавым аўто́ркавай
аўто́ркаваю		 аўто́ркавым аўто́ркавымі
М. аўто́ркавым аўто́ркавай аўто́ркавым аўто́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўтры́гер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтры́гер аўтры́геры
Р. аўтры́гера аўтры́гераў
Д. аўтры́геру аўтры́герам
В. аўтры́гер аўтры́геры
Т. аўтры́герам аўтры́герамі
М. аўтры́геры аўтры́герах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтса́йдар

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтса́йдар аўтса́йдары
Р. аўтса́йдара аўтса́йдараў
Д. аўтса́йдару аўтса́йдарам
В. аўтса́йдара аўтса́йдараў
Т. аўтса́йдарам аўтса́йдарамі
М. аўтса́йдару аўтса́йдарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

аўтса́йдар

‘каманда’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтса́йдар аўтса́йдары
Р. аўтса́йдара аўтса́йдараў
Д. аўтса́йдару аўтса́йдарам
В. аўтса́йдар аўтса́йдары
Т. аўтса́йдарам аўтса́йдарамі
М. аўтса́йдару аўтса́йдарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.