Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аўтаркі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтаркі́чны аўтаркі́чная аўтаркі́чнае аўтаркі́чныя
Р. аўтаркі́чнага аўтаркі́чнай
аўтаркі́чнае
аўтаркі́чнага аўтаркі́чных
Д. аўтаркі́чнаму аўтаркі́чнай аўтаркі́чнаму аўтаркі́чным
В. аўтаркі́чны (неадуш.)
аўтаркі́чнага (адуш.)
аўтаркі́чную аўтаркі́чнае аўтаркі́чныя (неадуш.)
аўтаркі́чных (адуш.)
Т. аўтаркі́чным аўтаркі́чнай
аўтаркі́чнаю
аўтаркі́чным аўтаркі́чнымі
М. аўтаркі́чным аўтаркі́чнай аўтаркі́чным аўтаркі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аўтаркі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўтаркі́я
Р. аўтаркі́і
Д. аўтаркі́і
В. аўтаркі́ю
Т. аўтаркі́яй
аўтаркі́яю
М. аўтаркі́і

Іншыя варыянты: аўта́ркія.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аўта́ркія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. аўта́ркія
Р. аўта́ркіі
Д. аўта́ркіі
В. аўта́ркію
Т. аўта́ркіяй
аўта́ркіяю
М. аўта́ркіі

Іншыя варыянты: аўтаркі́я.

Крыніцы: tsblm1996.

аўтаркты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтаркты́чны аўтаркты́чная аўтаркты́чнае аўтаркты́чныя
Р. аўтаркты́чнага аўтаркты́чнай
аўтаркты́чнае
аўтаркты́чнага аўтаркты́чных
Д. аўтаркты́чнаму аўтаркты́чнай аўтаркты́чнаму аўтаркты́чным
В. аўтаркты́чны
аўтаркты́чнага
аўтаркты́чную аўтаркты́чнае аўтаркты́чныя
аўтаркты́чных
Т. аўтаркты́чным аўтаркты́чнай
аўтаркты́чнаю
аўтаркты́чным аўтаркты́чнымі
М. аўтаркты́чным аўтаркты́чнай аўтаркты́чным аўтаркты́чных

Крыніцы: tsblm1996.

аўтаро́лер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтаро́лер аўтаро́леры
Р. аўтаро́лера аўтаро́лераў
Д. аўтаро́леру аўтаро́лерам
В. аўтаро́лер аўтаро́леры
Т. аўтаро́лерам аўтаро́лерамі
М. аўтаро́леры аўтаро́лерах

Крыніцы: piskunou2012.

аўтаро́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтаро́та аўтаро́ты
Р. аўтаро́ты аўтаро́т
Д. аўтаро́це аўтаро́там
В. аўтаро́ту аўтаро́ты
Т. аўтаро́тай
аўтаро́таю
аўтаро́тамі
М. аўтаро́це аўтаро́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

а́ўтарска-індывідуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўтарска-індывідуа́льны а́ўтарска-індывідуа́льная а́ўтарска-індывідуа́льнае а́ўтарска-індывідуа́льныя
Р. а́ўтарска-індывідуа́льнага а́ўтарска-індывідуа́льнай
а́ўтарска-індывідуа́льнае
а́ўтарска-індывідуа́льнага а́ўтарска-індывідуа́льных
Д. а́ўтарска-індывідуа́льнаму а́ўтарска-індывідуа́льнай а́ўтарска-індывідуа́льнаму а́ўтарска-індывідуа́льным
В. а́ўтарска-індывідуа́льны (неадуш.)
а́ўтарска-індывідуа́льнага (адуш.)
а́ўтарска-індывідуа́льную а́ўтарска-індывідуа́льнае а́ўтарска-індывідуа́льныя (неадуш.)
а́ўтарска-індывідуа́льных (адуш.)
Т. а́ўтарска-індывідуа́льным а́ўтарска-індывідуа́льнай
а́ўтарска-індывідуа́льнаю
а́ўтарска-індывідуа́льным а́ўтарска-індывідуа́льнымі
М. а́ўтарска-індывідуа́льным а́ўтарска-індывідуа́льнай а́ўтарска-індывідуа́льным а́ўтарска-індывідуа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

а́ўтарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўтарскі а́ўтарская а́ўтарскае а́ўтарскія
Р. а́ўтарскага а́ўтарскай
а́ўтарскае
а́ўтарскага а́ўтарскіх
Д. а́ўтарскаму а́ўтарскай а́ўтарскаму а́ўтарскім
В. а́ўтарскі (неадуш.)
а́ўтарскага (адуш.)
а́ўтарскую а́ўтарскае а́ўтарскія (неадуш.)
а́ўтарскіх (адуш.)
Т. а́ўтарскім а́ўтарскай
а́ўтарскаю
а́ўтарскім а́ўтарскімі
М. а́ўтарскім а́ўтарскай а́ўтарскім а́ўтарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

а́ўтарскія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. а́ўтарскія
Р. а́ўтарскіх
Д. а́ўтарскім
В. а́ўтарскія
Т. а́ўтарскімі
М. а́ўтарскіх

Крыніцы: krapivabr2012.

а́ўтарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. а́ўтарства
Р. а́ўтарства
Д. а́ўтарству
В. а́ўтарства
Т. а́ўтарствам
М. а́ўтарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.