вы́цвічаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́цвічаны |
вы́цвічаная |
вы́цвічанае |
вы́цвічаныя |
| Р. |
вы́цвічанага |
вы́цвічанай вы́цвічанае |
вы́цвічанага |
вы́цвічаных |
| Д. |
вы́цвічанаму |
вы́цвічанай |
вы́цвічанаму |
вы́цвічаным |
| В. |
вы́цвічаны (неадуш.) вы́цвічанага (адуш.) |
вы́цвічаную |
вы́цвічанае |
вы́цвічаныя (неадуш.) вы́цвічаных (адуш.) |
| Т. |
вы́цвічаным |
вы́цвічанай вы́цвічанаю |
вы́цвічаным |
вы́цвічанымі |
| М. |
вы́цвічаным |
вы́цвічанай |
вы́цвічаным |
вы́цвічаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цвічыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цвічуся |
вы́цвічымся |
| 2-я ас. |
вы́цвічышся |
вы́цвічыцеся |
| 3-я ас. |
вы́цвічыцца |
вы́цвічацца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цвічыўся |
вы́цвічыліся |
| ж. |
вы́цвічылася |
| н. |
вы́цвічылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цвічыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цвічыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́цвічу |
вы́цвічым |
| 2-я ас. |
вы́цвічыш |
вы́цвічыце |
| 3-я ас. |
вы́цвічыць |
вы́цвічаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́цвічыў |
вы́цвічылі |
| ж. |
вы́цвічыла |
| н. |
вы́цвічыла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́цвічыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцвярэ́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выцвярэ́жванне |
| Р. |
выцвярэ́жвання |
| Д. |
выцвярэ́жванню |
| В. |
выцвярэ́жванне |
| Т. |
выцвярэ́жваннем |
| М. |
выцвярэ́жванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выцвярэ́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцвярэ́жваюся |
выцвярэ́жваемся |
| 2-я ас. |
выцвярэ́жваешся |
выцвярэ́жваецеся |
| 3-я ас. |
выцвярэ́жваецца |
выцвярэ́жваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выцвярэ́жваўся |
выцвярэ́жваліся |
| ж. |
выцвярэ́жвалася |
| н. |
выцвярэ́жвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцвярэ́жвайся |
выцвярэ́жвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцвярэ́жваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выцвярэ́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выцвярэ́жваю |
выцвярэ́жваем |
| 2-я ас. |
выцвярэ́жваеш |
выцвярэ́жваеце |
| 3-я ас. |
выцвярэ́жвае |
выцвярэ́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выцвярэ́жваў |
выцвярэ́жвалі |
| ж. |
выцвярэ́жвала |
| н. |
выцвярэ́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выцвярэ́жвай |
выцвярэ́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выцвярэ́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выцвярэ́знік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выцвярэ́знік |
выцвярэ́знікі |
| Р. |
выцвярэ́зніка |
выцвярэ́знікаў |
| Д. |
выцвярэ́зніку |
выцвярэ́знікам |
| В. |
выцвярэ́знік |
выцвярэ́знікі |
| Т. |
выцвярэ́знікам |
выцвярэ́знікамі |
| М. |
выцвярэ́зніку |
выцвярэ́зніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́целіцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́целіцца |
вы́целяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́целіўся |
вы́целіліся |
| ж. |
вы́целілася |
| н. |
вы́целілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́целіўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
выце́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выце́льваецца |
выце́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выце́льваўся |
выце́льваліся |
| ж. |
выце́львалася |
| н. |
выце́львалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выце́льваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.