надо́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
надо́ба |
Р. |
надо́бы |
Д. |
надо́бе |
В. |
надо́бу |
Т. |
надо́бай надо́баю |
М. |
надо́бе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надо́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
надо́ены |
надо́еная |
надо́енае |
надо́еныя |
Р. |
надо́енага |
надо́енай надо́енае |
надо́енага |
надо́еных |
Д. |
надо́енаму |
надо́енай |
надо́енаму |
надо́еным |
В. |
надо́ены (неадуш.) надо́енага (адуш.) |
надо́еную |
надо́енае |
надо́еныя (неадуш.) надо́еных (адуш.) |
Т. |
надо́еным |
надо́енай надо́енаю |
надо́еным |
надо́енымі |
М. |
надо́еным |
надо́енай |
надо́еным |
надо́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надо́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
надо́ены |
надо́еная |
надо́енае |
надо́еныя |
Р. |
надо́енага |
надо́енай надо́енае |
надо́енага |
надо́еных |
Д. |
надо́енаму |
надо́енай |
надо́енаму |
надо́еным |
В. |
надо́ены (неадуш.) надо́енага (адуш.) |
надо́еную |
надо́енае |
надо́еныя (неадуш.) надо́еных (адуш.) |
Т. |
надо́еным |
надо́енай надо́енаю |
надо́еным |
надо́енымі |
М. |
надо́еным |
надо́енай |
надо́еным |
надо́еных |
Кароткая форма: надо́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надо́ечы
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
надо́ечы |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.