надо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. надо́ба
Р. надо́бы
Д. надо́бе
В. надо́бу
Т. надо́бай
надо́баю
М. надо́бе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)