Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

вучані́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вучані́ца вучані́цы
Р. вучані́цы вучані́ц
Д. вучані́цы вучані́цам
В. вучані́цу вучані́ц
Т. вучані́цай
вучані́цаю		 вучані́цамі
М. вучані́цы вучані́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́чаны ву́чаная ву́чанае ву́чаныя
Р. ву́чанага ву́чанай
ву́чанае		 ву́чанага ву́чаных
Д. ву́чанаму ву́чанай ву́чанаму ву́чаным
В. ву́чаны (неадуш.)
ву́чанага (адуш.)		 ву́чаную ву́чанае ву́чаныя (неадуш.)
ву́чаных (адуш.)
Т. ву́чаным ву́чанай
ву́чанаю		 ву́чаным ву́чанымі
М. ву́чаным ву́чанай ву́чаным ву́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́чаны ву́чаная ву́чанае ву́чаныя
Р. ву́чанага ву́чанай
ву́чанае		 ву́чанага ву́чаных
Д. ву́чанаму ву́чанай ву́чанаму ву́чаным
В. ву́чаны (неадуш.)
ву́чанага (адуш.)		 ву́чаную ву́чанае ву́чаныя (неадуш.)
ву́чаных (адуш.)
Т. ву́чаным ву́чанай
ву́чанаю		 ву́чаным ву́чанымі
М. ву́чаным ву́чанай ву́чаным ву́чаных

Кароткая форма: ву́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ву́чань

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́чань ву́чні
Р. ву́чня ву́чняў
Д. ву́чню ву́чням
В. ву́чня ву́чняў
Т. ву́чнем ву́чнямі
М. ву́чню ву́чнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучга́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вучга́с вучга́сы
Р. вучга́са вучга́саў
Д. вучга́су вучга́сам
В. вучга́с вучга́сы
Т. вучга́сам вучга́самі
М. вучга́се вучга́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вучка́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вучка́м вучка́мы
Р. вучка́ма вучка́маў
Д. вучка́му вучка́мам
В. вучка́м вучка́мы
Т. вучка́мам вучка́мамі
М. вучка́ме вучка́мах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вучко́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вучко́м вучко́мы
Р. вучко́ма вучко́маў
Д. вучко́му вучко́мам
В. вучко́м вучко́мы
Т. вучко́мам вучко́мамі
М. вучко́ме вучко́мах

Крыніцы: piskunou2012.

вучнё́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вучнё́ўка вучнё́ўкі
Р. вучнё́ўкі вучнё́вак
Д. вучнё́ўцы вучнё́ўкам
В. вучнё́ўку вучнё́вак
Т. вучнё́ўкай
вучнё́ўкаю		 вучнё́ўкамі
М. вучнё́ўцы вучнё́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

вучнё́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вучнё́ўскі вучнё́ўская вучнё́ўскае вучнё́ўскія
Р. вучнё́ўскага вучнё́ўскай
вучнё́ўскае		 вучнё́ўскага вучнё́ўскіх
Д. вучнё́ўскаму вучнё́ўскай вучнё́ўскаму вучнё́ўскім
В. вучнё́ўскі (неадуш.)
вучнё́ўскага (адуш.)		 вучнё́ўскую вучнё́ўскае вучнё́ўскія (неадуш.)
вучнё́ўскіх (адуш.)
Т. вучнё́ўскім вучнё́ўскай
вучнё́ўскаю		 вучнё́ўскім вучнё́ўскімі
М. вучнё́ўскім вучнё́ўскай вучнё́ўскім вучнё́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вучнё́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вучнё́ўства
Р. вучнё́ўства
Д. вучнё́ўству
В. вучнё́ўства
Т. вучнё́ўствам
М. вучнё́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.