вучко́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вучко́м | вучко́мы | |
вучко́ма | вучко́маў | |
вучко́му | вучко́мам | |
вучко́м | вучко́мы | |
вучко́мам | вучко́мамі | |
вучко́ме | вучко́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)