блука́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
блука́ю |
блука́ем |
| 2-я ас. |
блука́еш |
блука́еце |
| 3-я ас. |
блука́е |
блука́юць |
| Прошлы час |
| м. |
блука́ў |
блука́лі |
| ж. |
блука́ла |
| н. |
блука́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
блука́й |
блука́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
блука́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
блука́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блука́ючы |
блука́ючая |
блука́ючае |
блука́ючыя |
| Р. |
блука́ючага |
блука́ючай блука́ючае |
блука́ючага |
блука́ючых |
| Д. |
блука́ючаму |
блука́ючай |
блука́ючаму |
блука́ючым |
| В. |
блука́ючы блука́ючага |
блука́ючую |
блука́ючае |
блука́ючыя |
| Т. |
блука́ючым |
блука́ючай блука́ючаю |
блука́ючым |
блука́ючымі |
| М. |
блука́ючым |
блука́ючай |
блука́ючым |
блука́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
блука́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блука́ючы |
блука́ючая |
блука́ючае |
блука́ючыя |
| Р. |
блука́ючага |
блука́ючай блука́ючае |
блука́ючага |
блука́ючых |
| Д. |
блука́ючаму |
блука́ючай |
блука́ючаму |
блука́ючым |
| В. |
блука́ючы блука́ючага |
блука́ючую |
блука́ючае |
блука́ючыя |
| Т. |
блука́ючым |
блука́ючай блука́ючаю |
блука́ючым |
блука́ючымі |
| М. |
блука́ючым |
блука́ючай |
блука́ючым |
блука́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
блуклі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блуклі́васць |
блуклі́васці |
| Р. |
блуклі́васці |
блуклі́васцяў блуклі́васцей |
| Д. |
блуклі́васці |
блуклі́васцям |
| В. |
блуклі́васць |
блуклі́васці |
| Т. |
блуклі́васцю |
блуклі́васцямі |
| М. |
блуклі́васці |
блуклі́васцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
блуклі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блуклі́вы |
блуклі́вая |
блуклі́вае |
блуклі́выя |
| Р. |
блуклі́вага |
блуклі́вай блуклі́вае |
блуклі́вага |
блуклі́вых |
| Д. |
блуклі́ваму |
блуклі́вай |
блуклі́ваму |
блуклі́вым |
| В. |
блуклі́вы (неадуш.) блуклі́вага (адуш.) |
блуклі́вую |
блуклі́вае |
блуклі́выя (неадуш.) блуклі́вых (адуш.) |
| Т. |
блуклі́вым |
блуклі́вай блуклі́ваю |
блуклі́вым |
блуклі́вымі |
| М. |
блуклі́вым |
блуклі́вай |
блуклі́вым |
блуклі́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
блукуня́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
блукуня́нне |
| Р. |
блукуня́ння |
| Д. |
блукуня́нню |
| В. |
блукуня́нне |
| Т. |
блукуня́ннем |
| М. |
блукуня́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
блукуня́цца
‘блукаць, хадзіць без мэты’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
блукуня́юся |
блукуня́емся |
| 2-я ас. |
блукуня́ешся |
блукуня́ецеся |
| 3-я ас. |
блукуня́ецца |
блукуня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
блукуня́ўся |
блукуня́ліся |
| ж. |
блукуня́лася |
| н. |
блукуня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
блукуня́йся |
блукуня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
блукуня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
блукуня́ць
‘блукаць, хадзіць без мэты’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
блукуня́ю |
блукуня́ем |
| 2-я ас. |
блукуня́еш |
блукуня́еце |
| 3-я ас. |
блукуня́е |
блукуня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
блукуня́ў |
блукуня́лі |
| ж. |
блукуня́ла |
| н. |
блукуня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
блукуня́й |
блукуня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
блукуня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
блы́нданне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
блы́нданне |
| Р. |
блы́ндання |
| Д. |
блы́нданню |
| В. |
блы́нданне |
| Т. |
блы́нданнем |
| М. |
блы́нданні |
Крыніцы:
piskunou2012.